ΠΡΟΕΔΡΟΣ Π.Ο.ΑΣ.Υ.
ΓΕΡΑΚΑΡΑΚΟΣ Γρηγόρης
Κυρίες και Κύριοι
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Σας καλωσορίζω στο Διοικητικό Συμβούλιο, της ΠΟΑΣΥ, το οποίο επιλέξαμε να συνεδριάσει στον Πολύγυρο, στην όμορφη πρωτεύουσα της Χαλκιδικής, όχι τυχαία.
Εγκαινιάζουμε ως νέα Διοίκηση της Ομοσπονδίας μια νέα τακτική.
Να μην αντιμετωπίζουμε δηλαδή τα προβλήματα από τα γραφεία μας στην Αθήνα, αλλά παρεμβαίνοντας εκεί που υπάρχει το πρόβλημα.
Εκεί που μας καλούν οι συνάδελφοί μας και γιατί όχι, και οι τοπικές κοινωνίες.
Ανταποκριθήκαμε λοιπόν στην πρόσκληση του τοπικού μας σωματείου, αλλά ταυτόχρονα, είμαστε εδώ διότι δεν μπορούμε να είμαστε θεατές μιας παρατεταμένης κρίσης -διότι περί κρίσεως πρόκειται.
Αναφέρομαι φυσικά στο πρόβλημα «Σκουριές», το οποίο ενώ δεν είναι πρόβλημα της αστυνομίας, κατέληξε να είναι πρόβλημα και της αστυνομίας. Ο λόγος είναι ότι αντιμετωπίστηκε από την αρχή με αστυνομικά μέτρα.
Τις δικές της ευθύνες, η πολιτεία τις μετατόπισε στην αστυνομία. Μετέτρεψε τον αστυνομικό «σε σάκο του μποξ», βάζοντάς τον απέναντι στην τοπική κοινωνία και το χειρότερο, σε μια κοινωνία διχασμένη όσον αφορά στην χρησιμότητα της επένδυσης και τις επιπτώσεις της στην ευρύτερη περιοχή.
Το τι έχει γίνει τα προηγούμενα χρόνια είναι γνωστό. Εσείς εδώ, έχετε πληγωθεί και ματώσει και αναφέρομαι, αδιακρίτως, και στους αστυνομικούς και στους πολίτες. Η κατάσταση είχε ξεφύγει προ πολλού. Εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις δημιουργήθηκαν σε πόλεις και χωριά, δίνοντας την εντύπωση ότι βρεθήκαμε προ αδιεξόδου.
Είναι όμως έτσι;
Για μας ισχύει αυτό που λέμε και στην πρόσκληση, που σας στείλαμε:
«Αστυνομία και κοινωνία, δεν υπάρχουν αδιέξοδα».
Κάποιοι ίσως βολεύονται με τις συγκρούσεις και τα επεισόδια γιατί βγαίνουν από το κάδρο των ευθυνών. Και όπως πληροφορούμαστε, τις επόμενες μέρες θα έχουμε και πάλι τα γνωστά δρακόντεια αστυνομικά μέτρα για την πρόληψη επεισοδίων, που σχεδόν πάντα είναι βέβαιο ότι θα γίνουν.
Ε, λοιπόν, εμείς λέμε -και απευθυνόμαστε σε όλους- ότι η συνεχιζόμενη εμπλοκή της Ελληνικής Αστυνομίας στην υλοποίηση ή μη της επιχειρηματικής επένδυσης στις Σκουριές, είναι βλαπτική και πρέπει να σταματήσει.
Ο Έλληνας Αστυνομικός των 700 ευρώ, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται, ως «σάκος του μποξ», για μια επένδυση πολλών εκατομμυρίων και μάλιστα, βαλλόμενος πανταχόθεν, ωσάν να είναι αυτός που έχει δημιουργήσει το πρόβλημα.
Η κυβέρνηση –και η σημερινή και οι προηγούμενες- όφειλαν να χειριστούν το θέμα με πολιτικούς και όχι αστυνομικούς όρους, αντλώντας διδάγματα και από το «μάθημα της Κερατέας» στην Αττική, και κυρίως από τους κινδύνους που εγκυμονούν τέτοιου είδους χειρισμοί.
Εξάλλου, Χαλκιδική, δεν είναι μόνο οι «Σκουριές». Δικαίωμα στη ζωή και στην ασφάλεια έχουν όλοι οι συμπολίτες μας κι εμείς οφείλουμε όχι μόνο να το διασφαλίζουμε, αλλά και να απαιτούμε μαζί με την κοινωνία να παρέχεται σε όλους κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η Χαλκιδική μια από τις πιο τουριστικές περιοχές της Χώρας δικαιούται –όπως όλες οι περιοχές φυσικά, μια καλύτερη αστυνομία –εικόνα και ουσία- της σημερινής.
Κυρίες και κύριοι
Είμαστε εδώ για να απευθυνθούμε στην κεντρική εξουσία, αλλά κυρίως στην τοπική κοινωνία και να τονίσουμε ότι δεν ευθύνεται ο Έλληνας αστυνομικός για ό,τι σας πονά και σας προβληματίζει.
Αναλαμβάνουμε το μερίδιο που μας αναλογεί, αλλά πρέπει να γνωρίζετε ότι κι εμείς αγωνιούμε για το αύριο. Και το δικό σας και το δικό μας. Το μέλλον μας είναι κοινό και θα το διασφαλίσουμε, όταν όλοι μαζί, αναδείξουμε τα αίτια που γεννούν τέτοιου είδους κρίσεις στις σχέσεις κοινωνίας και αστυνομίας, αλλά και μέσα στην ίδια την κοινωνία.
Και για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να λειτουργούμε συντεταγμένα, όπως προβλέπουν οι νόμοι για την αποστολή και το ρόλο της Αστυνομίας.
Κάποιοι βέβαια, λησμονούν ότι Αστυνομία δεν είναι μόνο η αστυνόμευση και η καταστολή.
Είναι και η πρόληψη σε διάφορα επίπεδα, είναι ο κοινωνικός ρόλος του αστυνομικού. Και γι’ αυτό η Αστυνομία αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες κοινωνικές λειτουργίες και εκδηλώσεις του κοινωνικού συνόλου, ο δε κοινωνικός χαρακτήρας της αποτελεί το πρωταρχικό στοιχείο της έννοιάς της και ο δικαιολογητικός ρόλος της ύπαρξής της.
Είμαστε, επομένως, σήμερα εδώ και συζητάμε με όλους, διότι μας ενδιαφέρει η ανάδειξη του κοινωνικού ρόλου της Ελληνικής Αστυνομίας. Δεν είναι στις προθέσεις μας να υποκαταστήσουμε τη Διοίκηση και τις Αρχές, αλλά δικαιούμαστε να λέμε ότι απαιτείται πολιτική λύση που θα έπρεπε να έχει εφαρμοστεί «χθες», για να απαλλαγούμε ως Αστυνομία από τις Σκουριές και να ασχοληθούμε με το συνολικότερο πρόβλημα της αστυνομίας στη Χαλκιδική.
Υπάρχουν φυσικά κι αυτοί που πολεμούν τον αστυνομικό θεσμό και θέλουν αστυνομικούς θύματα, γιατί είναι της άποψης ότι δεν χρειάζεται αστυνομία. Είναι οι τρομοκράτες που, ναι, αυτούς τους έχουμε απέναντί μας, πράγματι.
Για να μη σας κουράζω όμως, θέλω να ξέρετε ότι ήρθαμε εδώ κυρίως για να ακούσουμε εσάς.
Κλείνοντας θέλω να θέσω ως προβληματισμό για συζήτηση και κάλεσμα για ενέργειες, τα εξής:
1. Είναι γεγονός ότι ο ρόλος της Αστυνομίας έχει συχνά παρεξηγηθεί και με δική της ευθύνη. Ο ρόλος της γίνεται όλο και πιο περίπλοκος στις σύγχρονες κοινωνίες. Δεν αφορά μόνο την εγκληματικότητα. Πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, διοργανώσαμε στην Αθήνα μια εκδήλωση όπου μίλησαν 12 διαφορετικοί φορείς –ΜΚΟ, όπου η κάθε μια ξεχωριστά αναδείκνυε τις κοινές δραστηριότητές της με την αστυνομία. Ακόμα και κάποιοι διατελέσαντες υπουργοί που ήρθαν για να απευθύνουν χαιρετισμό, δήλωναν κατάπληκτοι...
Η Αστυνομία, είναι δημόσια κρατική υπηρεσία και ως τέτοια πρέπει να παραμείνει στις βασικές της λειτουργίες. Επειδή δηλαδή χρηματοδοτείται από όλους, πρέπει όλους να τους αφορά και να τους ενδιαφέρει πώς λειτουργεί και πόσο αποτελεσματική είναι. Όχι ως μια υπερ-υπηρεσία πάνω από την κοινωνία, αλλά μια υπηρεσία συμμέτοχη στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
2. Το λειτούργημα που επιτελεί ο αστυνομικός πρέπει να πάρει τη θέση που του αρμόζει. Το δικό μας στοίχημα, είναι να κερδηθεί από την κοινωνία ο σεβασμός στον αστυνομικό, αλλά και εμείς με τη στάση και τη συμπεριφορά μας να δείχνουμε αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση για το ρόλο μας.
3.Λέμε, τέλος, ότι ο ίδιος ο αστυνομικός, ως φορέας ενός Λειτουργήματος, πρέπει να επιζητεί τον δίκαιο κοινωνικό έλεγχο, αλλά και να προσπαθεί να αυξάνει την αποτελεσματικότητά του, διεκδικώντας τον επαγγελματισμό, που οφείλει ανυπερθέτως να του παρέχει η πολιτεία. Και πολιτεία, φυσικά, δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Είμαστε σε τελική ανάλυση όλοι όσοι συμμετέχουμε ενεργά στα κοινά και αγωνιζόμαστε για το καλό του κοινωνικού συνόλου.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.