zaxariudakis

Αντιπρόεδρος Οικονομικών Π.Ο.ΑΣ.Υ.
ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗΣ Αντώνης

Επανάσταση ή Εμφύλιος;

 

  Τους τελευταίους μήνες κάθε Έλληνας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν ζει σε ευρωπαϊκή χώρα, αλλά κάπου ανάμεσα στην Άγρια Δύση της Αμερικής και στο Τέξας. Έχουν, περιέργως, μπει στο καθημερινό μας λεξιλόγιο λέξεις όπως κάλυκες, δολοφόνοι, όπλα, μαχαίρια, θύματα, και τόσες άλλες οι οποίες παραπέμπουν στην έννοια της βίας.

  Δυστυχώς, πάλι θα βγούμε όλοι μας να καταδικάσουμε τη βία, και η Πολιτεία και η Αστυνομία θα κάνουν τη δουλειά τους. Στο τέλος, όμως, το μόνο που μένει είναι οι μητέρες των θυμάτων που ό,τι κι αν ειπωθεί, ό,τι κι αν αποδειχτεί πρέπει να μάθουν να ζουν με την απουσία. Μ' αυτήν την απουσία που μέσα της δεν χωράνε ούτε πολιτικές δηλώσεις, ούτε αστυνομικές έρευνες.

  Αλλά ο κύκλος βίας που άνοιξε συνεχίζεται. Από τη δολοφονία του συμπολίτη μας Παύλου Φύσσα στη δολοφονία των συμπολιτών μας Μανώλη Καπελώνη και Γιώργου Φουντούλη. Όλοι τους πολιτικά θύματα. Έστω κι αν οι πολίτες εδώ και καιρό απαξιώνουν την πολιτική σκηνή, μη συμμετέχοντας, απλά παρακολουθώντας και κάνοντας κριτική μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Δεν είναι ψέμα, ότι σχεδόν όλοι οι Έλληνες δεν έχουν «πού την κεφαλήν κλίναι» σε πολιτικό επίπεδο. Καταλήξαμε σαν τους «Μοιραίους» του Βάρναλη, δειλοί και άβουλοι. Κανείς στον δρόμο, όλοι στους καναπέδες.

  Και κάπου εκεί το σχήμα γίνεται οξύμωρο. Ο κόσμος παρακολουθεί τις εξελίξεις παγωμένος, η Τρόικα έχει απαιτήσεις, η ΔΕΗ είναι απλήρωτη, οι νέοι άνεργοι, και μέσα στη θολούρα μας ακούγεται σαν σε όραμα ή εφιάλτη κάποιος να μας ωθεί σε εμφύλιο. Αυτός ο εμφύλιος στον οποίο ασυνείδητα παρακινούμαστε και φοβόμαστε όλοι μας εδώ και μήνες. Γιατί; Για την θεωρία των άκρων. Γιατί ας μην κοροϊδευόμαστε, είναι η αγαπημένη θεωρία της Ελλάδας και της ανθρωπότητας γενικά. Ο διχασμός. Το «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας».

  Στοπ! Σταθείτε λίγο ρε παιδιά! Ας σκεφτούμε καθαρά... Εμείς σε επανάσταση δεν ελπίζαμε; Σε μια ανατροπή της κατάστασης που μας πλήγωσε δεν πιστέψαμε; Αφού ενωμένοι κατεβαίναμε στο Σύνταγμα να διαδηλώσουμε ειρηνικά. Ποιος και από πού μας κατευθύνει σε εμφύλιο; Θέλουν να φοβηθούμε ή να εκτονωθούμε αναμεταξύ μας; Άλλωστε οι πιο σκοτεινές περίοδοι στην Ιστορία μας ήταν οι εμφύλιοι. Θα καταλήξει να είναι γι' άλλη μια φορά αστικός μύθος ότι οι Έλληνες στα δύσκολα είναι ενωμένοι; Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε ψυχραιμία. Όποιος κι αν έχει ξεκινήσει το παιχνίδι αυτό της πόλωσης και του μίσους, ας το παίξει χωρίς εμάς. Ας μην καταλήξουμε από ένα ισχυρό σύνολο που είμαστε όλοι μαζί, σε ανίσχυρα υποσύνολα, καθοδηγούμενα από τη μισαλλοδοξία και την απελπισία.

  Αν ζει ακόμα η Δημοκρατία σ' αυτήν την χώρα, έστω και τραυματισμένη, ας μην της δώσουμε την χαριστική βολή, όπως έκαναν χθες οι δολοφόνοι στα αδικοχαμένα θύματά τους.