Απεργία αστυνομικών - Οι έως σήμερα κυβερνώντες φρόντισαν να ωριμάσει και αυτό το δικαίωμα...

mallikopoulos
ΜΑΛΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ Κωνσταντίνος
Γενικός Γραμματέας ΠΟΑΣΥ

Απεργία αστυνομικών
Οι έως σήμερα κυβερνώντες φρόντισαν να ωριμάσει και αυτό το δικαίωμα...

Είναι ίδιον του ανθρώπου και του ανθρώπινου γένους να αγωνίζεται όχι μόνο για την επιβίωσή του από τους κινδύνους αλλά και να μάχεται για την κατάκτηση νέων στόχων που θα του εξασφαλίζουν ένα καλύτερο αύριο. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, όλες οι μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις σημειώθηκαν άλλωστε με αγώνες. Το εργατικό κίνημα πέτυχε το συνδικαλισμό, το οκτάωρο, την πενθήμερη εργασία, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τόσα άλλα που στις μέρες μας αμφισβητούνται από εκείνους που λάτρεψαν το χρήμα και το κέρδος, την ευημερία των αριθμών και όχι των ανθρώπων.

Σε αυτή τη χρονική συγκυρία, όπου στη χώρα μας συγκρούεται το παλιό με το καινούργιο, συνέπεια της πολύπλευρης κρίσης –θεσμικής, οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής κλπ- η Ομοσπονδία μας άδραξε την ευκαιρία και επανέφερε το ζήτημα της διεύρυνσης των συνδικαλιστικών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στο πλαίσιο της απόφασης της κυβέρνησης για έναρξη διαλόγου με στόχο την αναθεώρηση του Συντάγματος, δηλώνουμε παρόντες και διεκδικούμε τα αυτονόητα, όπως τα είχαν διεκδικήσει στο παρελθόν άλλοι συνάδελφοί μας.

Κάθε εποχή προσφέρεται για ρήξεις με το παρελθόν και νέες κατακτήσεις. Και η δική μας εποχή είναι αυτή που διανύουμε σήμερα.

Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που έχει το τεθεί το θέμα της απεργίας των αστυνομικών στη χώρα μας. Η ΠΟΑΣΥ το είχε αναδείξει πολλές φορές, στην προσπάθειά της να ασκήσει πίεση απέναντι σε μια αδιάφορη και στρουθοκαμηλίζουσα εξουσία. Με έγκριτους εργατολόγους, συνταγματολόγους και νομικούς είχε υποστηρίξει την άποψη ότι το συνδικαλιστικό δικαίωμα ήταν κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα και περιοριζόταν αυτό μόνο ως προς την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας επειδή η αστυνομία έχει τις γνωστές ιδιαιτερότητες ως δημόσια υπηρεσία που διασφαλίζει το αγαθό της ασφάλειας. Η παραδοχή αυτή ισχύει για όλες τις δημόσιες υπηρεσίες που παρέχουν άλλα πολύτιμα αγαθά, όπως είναι η υγεία, το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα και άλλα, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα φαλκιδεύονται τα ουσιαστικά δικαιώματα των υπαλλήλων και των πολιτών. Γίνεται δηλαδή μια στάθμιση με τη λήψη εγγυήσεων και την εξασφάλιση της συνέχισης της παροχής των υπηρεσιών προς τους πολίτες με προσωπικό ασφαλείας όταν υπάρχει απεργία.

Στη χώρα μας υπάρχει ήδη το κεκτημένο των δικαστικών λειτουργών, όπου ενώ είναι σαφής επίσης η απαγόρευση, γνωρίζουμε όλοι τι έχουν κατακτήσει με μια σειρά πρωτοβουλιών τους. Εμείς θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ανάλογες πλάγιες μορφές αγώνα, όπως είναι η λεγόμενη «λευκή απεργία», η απαίτηση δηλαδή της αυστηρής τήρησης των κανονισμών, αλλά υπάρχει ο αντίλογος ότι αυτό είναι υποχρέωση της πολιτείας να μας εξασφαλίζει όλα τα αναγκαία μέσα και το επαρκές αστυνομικό προσωπικό για να ασκούμε τα καθήκοντά μας και αυτό δεν μπορεί να μπαίνει σε διαπραγμάτευση.

Άρα, ήρθε ο καιρός, στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης να αρθεί ο απόλυτος περιορισμός της απεργίας και ως ένστολοι εργαζόμενοι να ασκούμε τα δικαιώματά μας. Αυτό είναι η φυσιολογική εξέλιξη της συνδικαλιστικής μας δράσης αφού όλοι όσοι κυβέρνησαν μέχρι σήμερα τον τόπο μας φρόντισαν να ωριμάσει και αυτό το δικαίωμα. Μας έλεγαν ότι μας αγαπούσαν και είδαμε από την πολλή αγάπη που μας έφτασαν. Επομένως το ότι διεκδικούμε σήμερα την απεργία είναι δικό τους κατόρθωμα.

Η συγκυρία είναι ευνοϊκή διότι ο πρωθυπουργός έχει αναθέσει τη σύνταξη της σχετικής πρότασης στον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο, στον συνταγματολόγο που ήταν βασικός εισηγητής στην ημερίδα που είχαμε κάνει στη ΓΑΔΑ το 2012, όταν υπογράφονταν τα Μνημόνια για την σφαγή των μισθών και των συντάξεών μας. Ο κ. Κατρούγκαλος είχε ταχθεί απερίφραστα υπέρ της απεργίας, τουλάχιστον για εκείνες τις λειτουργίες του Αστυνομικού Σώματος, που δεν είναι άμεσα συναρτημένες με την προστασία της δημόσιας τάξης, δηλαδή στα διοικητικά καθήκοντα, τα οποία καλούνται οι αστυνομικοί να ασκήσουν, από την επίδοση δικογράφων μέχρι τις δουλειές γραφείου, που θα μπορούσαν κάλλιστα να ανήκουν σε αρμοδιότητες απλών πολιτικών υπαλλήλων κλπ.

Εμείς ως εργαζόμενοι επομένως πρέπει να βάλλουμε ψηλά τον πήχυ. Η απεργία είναι απεργία. Και δεν νοείται να κάνουν απεργία αυτοί που εργάζονται στην υγεία, στην παιδεία, και να μην μπορούν να κάνουν απεργία αυτοί που υπηρετούν την ασφάλεια των πολιτών. Θα μας ξαναπούν κάποιοι ότι πάμε να διαλύσουμε την αστυνομία, αλλά η απάντησή μας πρέπει να είναι μια. Τα ίδια μας έλεγαν και όταν ξεκινούσαν το συνδικαλισμό πριν από μας ο συντοπίτης μου ο Χρήστος ο Γεωργάκας και πολλοί άλλοι και μάλλον ήταν και είναι οι ίδιοι που θα αντιδράσουν και σήμερα...