OΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Π.Ο.ΑΣ.Υ. ΧΡΗΣΤΟΥ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΟ 22ο ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 25, 26 & 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012
Κυρίες και Κύριοι,
Σας καλοσωρίζουμε στο 22ο Πανελλαδικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας μας, σε ένα εκλογοαπολογιστικό και ταυτόχρονα παραγωγικό συνέδριο, το οποίο έχει την ευτυχή συγκυρία να πραγματοποιείται λίγες ημέρες μετά το δεύτερο γύρο των εθνικών εκλογών και το σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης συνεργασίας των πολιτικών δυνάμεων εκείνων που συμφωνούν σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, με στόχο την αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.
Η νέα κυβέρνηση, όπως κάθε νέα κυβέρνηση γεννά προσδοκίες στο λαό μας.
Αν και δεν είναι γνωστές ακόμα οι προγραμματικές δηλώσεις της σύμφωνα όμως με τις προεκλογικές εξαγγελίες και αυτά που δήλωσαν ειδικότερα οι πολιτικοί αρχηγοί κατά την επίσκεψή τους στη ΓΑΔΑ, μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι θα λάβει σοβαρά υπόψη τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, που είναι και δικές μας ανάγκες και αντανακλούν, όπως γνωρίζετε, στις απαιτήσεις και του συνδικαλιστικού μας κινήματος.
Αισιοδοξούμε ότι θα εντάξει στις άμεσες προτεραιότητές της συγκεκριμένα μέτρα που θα οδηγούν στην ανασυγκρότηση της Ελληνικής Αστυνομίας και στη θωράκιση του Έλληνα Αστυνομικού από τους θανάσιμους κινδύνους που τον απειλούν καθημερινά. Θεωρούμε δε βασική προϋπόθεση προς τούτο ότι θα συνεκτιμήσει τις προτάσεις μας και θα εργαστεί χωρίς καμία απολύτως καθυστέρηση, ώστε να βελτιωθεί το επίπεδο ασφαλείας στη χώρα μας για να πάψει να αισθάνεται ανασφαλής τόσο ο αστυνομικός όσο και ο συμπολίτης μας.
Το γεγονός ότι σ' αυτές τις εκλογές αναγκάστηκαν όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα να πάρουν θέση για το μείζον θέμα της ασφάλειας του τόπου, είναι για μας θετικό και ελπιδοφόρο και σε ένα βαθμό αισθανόμαστε δικαιωμένοι διότι τα προηγούμενα χρόνια κάναμε αγώνα γι' αυτό. Τώρα αναμένουμε από τα πολιτικά κόμματα να τηρήσουν τις εξαγγελίες τους και να μετουσιώσουν αυτές σε συγκεκριμένες κυβερνητικές αποφάσεις προωθώντας σε διάφορα επίπεδα - θεσμικά, οικονομικά και οργανωτικά μέτρα- ώστε να επιστρέψει το χαμόγελο στα χείλη μας και να αναπτερωθεί το τρωθέν γόητρο όλων μας.
Διότι ουδείς αμφιβάλει ότι εάν συνεχιστούν οι περικοπές δαπανών, εάν δεν ληφθούν σημαντικές αποφάσεις προς την κατεύθυνση των ριζοσπαστικών αλλαγών που έχει ανάγκη ο χώρος μας, όχι μόνο θα καταρρεύσει παντελώς το σύστημα ασφαλείας, αλλά θα χαθούν και οι ελπίδες για την όποια ανόρθωσή του στο μέλλον.
Η απαξίωση της Ελληνικής Αστυνομίας και του ανθρώπινου δυναμικού της, δεν μπορεί πλέον να συνεχίζεται με την ελληνική πολιτεία σε ρόλο διαπιστωτή των κακώς κειμένων.
Όταν η εγκληματικότητα καλπάζει, όταν η κοινωνική συνοχή απειλείται, όταν φαινόμενα ρατσισμού, ξενοφοβίας αυτοδικίας και αυτόκλητων σωτήρων με φασιστικές αντιλήψεις και εγκληματικές πρακτικές, εμφανίζονται στις ανυπεράσπιστες γειτονιές των πόλεων και των χωριών της πατρίδας μας, κανείς δεν δικαιούται να παριστάνει τον απλό σχολιαστή των γεγονότων.
Πρέπει να επιστρατεύσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να απαντήσουμε στις προκλήσεις αυτές διότι αυτό επιβάλλει το υπηρεσιακό, αλλά και το πατριωτικό μας καθήκον. Και αυτό δεν το λέμε τώρα για να χαϊδέψουμε αφτιά κανενός ούτε για να καλύψουμε ανεπάρκειες ή δικές μας ευθύνες.
Ο Έλληνας αστυνομικός πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν είναι ένας τυχαίος δημόσιος υπάλληλος σε μια τυχαία δημόσια υπηρεσία. Είναι ο θεματοφύλακας των θεσμών και τα φαινόμενα που προανέφερα, συνιστούν προσβολή των θεσμών. Γι' αυτό τονίζουμε ότι πρέπει να αντισταθούμε σε αυτά τα επικίνδυνα φαινόμενα και να ζητήσουμε από την πολιτεία να πράξει το χρέος της για να είμαστε σε θέση να τα αντιμετωπίσουμε πριν μολυνθεί επικίνδυνα η ελληνική κοινωνία, και η Ελληνική Αστυνομία βεβαίως.
Κυρίες και κύριοι,
Το συνδικαλιστικό μας κίνημα τα τελευταία δυο χρόνια, αγωνίστηκε σθεναρά κατά της πολιτικής των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων. Συντάχθηκε με τους αγώνες του λαού μας, ενάντια στις αποφάσεις και τις επεμβάσεις ξένων θεσμικών και εξωθεσμικών κέντρων, απορρίπτοντας την προπαγάνδα τους, ότι όλα αυτά γίνονταν στο όνομα της σωτηρίας της εθνικής οικονομίας και της αντιμετώπισης της δημοσιονομικής κρίσης.
Απόδειξη ότι τα ίδια τα κόμματα που τα ψήφισαν, αναγκάστηκαν σε αυτές τις εκλογές να αναδιπλωθούν και να μιλήσουν για επαναδιαπραγμάτευση και για αποτυχία στην ουσία της πολιτικής που εφάρμοσαν. Μένει βέβαια να δούμε στη νέα φάση στην οποία μπήκε η πολιτική ζωή, τι αλλαγές μπορούν να επιφέρουν.
Ως Π.Ο.ΑΣ.Υ. επισημάναμε την καταστροφική πολιτική των περικοπών και αγωνιστήκαμε για να γίνει πράξη το κεντρικό σύνθημα του προηγούμενου συνεδρίου μας «Ανασυγκρότηση τώρα της Αστυνομίας με όρους κοινωνίας - Η εντεινόμενη ανασφάλεια σήμερα, παγώνει την ελπίδα για το αύριο».
Αυτό λέγαμε πριν ένα χρόνο από το ίδιο αυτό βήμα και είμαστε ικανοποιημένοι διότι καταφέραμε να γίνει σαφές σε όλους, ότι χωρίς ασφάλεια, ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει στη χώρα μας.
Καταφέραμε σε κάποιο βαθμό να συγκρατήσουμε την αποψίλωση των κεκτημένων μας, αλλά βεβαίως δεν είμαστε ικανοποιημένοι, διότι δεν αποτρέψαμε τις αρνητικές επιπτώσεις των μνημονιακών νόμων, που υποτιμούν τη ζωή και των ενστόλων, όχι μόνο με όρους οικονομίας, αλλά και κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Οι μισθοί πείνας, η περιθωριοποίηση του ένστολου, η υπηρεσιακή του υποβάθμιση και το εντεινόμενο επαγγελματικό έλλειμμα αντανακλούν αρνητικά στην καθημερινή του επίδοση, αλλά και στην προσωπική συγκρότησή του και αυτό ασφαλώς δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν.
Μπορεί δε να δοκιμαζόμαστε σε διάφορα επίπεδα, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για να αντέξουμε στη λαίλαπα της κρίσης και να βγούμε νικητές από τις μάχες που καλούμαστε να δώσουμε στο προσεχές και στο απώτερο μέλλον.
Στεκόμαστε όρθιοι γιατί το δίκιο είναι με το μέρος μας. Το ψέμα και η υποκρισία δεν πτόησαν το ηθικό μας. Απεναντίας μας πείσμωσαν να αγωνιστούμε με μεγαλύτερη ένταση και αποφασιστικότητα και αυτό είχε θετικά αποτελέσματα για τα μέλη μας και για την ελληνική κοινωνία σε τελική ανάλυση.
Α υτή είναι η αλήθεια και το συνδικαλιστικό μας κίνημα δεν δικαιούται σε αυτήν την κρίσιμη καμπή της ιστορίας του, να πέσει στην παγίδα κανενός αυτόκλητου σωτήρα είτε εμφανίζεται με τον μανδύα της δήθεν ενότητας ενώ την ίδια ώρα συντηρεί τα διασπαστικά σχέδια του παρελθόντος, είτε παριστάνει το μάγο στην ευρύτερη σκακιέρα της πολιτικής και της οικονομίας.
Πέθαναν αυτοί. Τους πήρε το ποτάμι της οργής και της αγανάκτησης και όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουν τις πραγματικές ανάγκες του λαού είτε ομιλούμε για το αστυνομικό σώμα είτε για το σώμα ολόκληρης της κοινωνίας, τόσο πιο γρήγορα θα συνταχθούν με τις υγιείς δυνάμεις εκείνες που αγωνίζονται με αρχές και αξίες για την κατάκτηση διάφανων και υψηλών στόχων.
Όμως μέσα σε αυτό το δύσκολο και μοναχικό πολλές φορές μονοπάτι, αυτονόητο είναι ότι απαιτείται σύνεση και προσοχή στο βηματισμό μας γιατί οι καιροί είναι πονηροί και λάθη δεν επιτρέπονται σε κανέναν μας.
Εμείς από τη δική μας σκοπιά, για να πετύχουμε τους στόχους μας, ανανεώνουμε όχι μόνο το οπλοστάσιό μας, αλλά και τον ίδιον μας τον εαυτό, το πιο ισχυρό όπλο της Ομοσπονδίας μας, που είναι το ανθρώπινο δυναμικό μας, το στελεχικό μας δυναμικό σε όλες τις Πρωτοβάθμιες Ενώσεις, παλιές και νέες.
Έχουμε ήδη ανοίξει το ζήτημα της ενδυνάμωσης του αγώνα μας με τις νέες δυνατότητες που προσφέρει η νομοθετική ρύθμιση για τη λειτουργία περισσότερων Πρωτοβαθμίων Ενώσεων, για την αντιπροσωπευτικότερη ανάδειξη των οργάνων μας με την απλή αναλογική, αλλά και με την αναζήτηση νέων μορφών κινητοποιήσεων, όπως το δικαίωμα των αστυνομικών στην απεργία, που αναπτύξαμε εμπεριστατωμένα στο Διευρυμένο Γενικό Συμβούλιο της 8ης Φεβρουαρίου 2012 στη ΓΑΔΑ, ένα θέμα ρήξης με το χθες, το οποίο και σήμερα θα ξανασυζητήσουμε στο συνέδριό μας.
Αγωνιζόμαστε από την ίδρυσή μας για να έχει φωνή ο Έλληνας Αστυνομικός, αλλά και για να αισθάνεται ασφαλής ο συμπολίτης μας, τον οποίο θέλουμε συμπαραστάτη και συνεργάτη στο δύσκολο έργο που μας έχει αναθέσει η ελληνική πολιτεία.
Από τη γέννηση του συνδικαλιστικού μας κινήματος -το γνωρίζουν οι παλιοί, το επαναλαμβάνω για να το μαθαίνουν και οι νέοι συνάδελφοι, διότι η αίθουσα επαναλαμβάνω, κατακλύζεται από νέο, ελπιδοφόρο αίμα αγνών συναδέλφων μας συνδικαλιστών, που εκπροσωπούν την συντριπτική πλειοψηφία του σώματος πλέον- ότι πρώτο μας μέλημα ήταν και είναι οι καλές μας σχέσεις με το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και με την ίδια την ελληνική κοινωνία, μέσα από μια αμφίδρομη σχέση εμπιστοσύνης και επικοινωνίας. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να αντέξουμε στις πιέσεις και δεν θα ήμασταν σε θέση να αποκρούσουμε τις υπονομεύσεις και τις δοκιμασίες που μας επεφύλαξε και μας επιφυλάσσουν κατά καιρούς τα κατεστημένα συμφέροντα.
Θέσαμε θέματα, «ξύσαμε πληγές», «σπάσαμε αυγά», θίξαμε ζητήματα ταμπού, «απαγορευμένα» με τους όρους του αστυνομικού κατεστημένου. Είπαμε ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», όταν άλλοι χειροκροτούσαν και περιορίζονταν στις δάφνες της ολυμπιακής αστυνομίας του 2004.
Αλήθεια, ποιος τολμούσε, πριν μερικά χρόνια, να θέσει το ερώτημα «τι αστυνομία θέλουμε και για τι τη θέλουμε»;
Ζητήσαμε από την πολιτεία να απαντήσει στο καίριο αυτό ερώτημα και να το κάνει μάλιστα θεσμοθετημένα, με διάλογο, μέσω μιας διακομματικής επιτροπής, ώστε με τον πιο επίσημο τρόπο να καταγραφούν οι θέσεις των πολιτικών κομμάτων.
Σήμερα διεκδικούμε τη συνολική μεταρρύθμιση και την ψήφιση ενός νόμου πλαισίου για τη λειτουργία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Μιλήσαμε για εκδημοκρατισμό της αστυνομίας. Δεν έχουμε εδώ ανοικτά ζητήματα; Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι τα φαινόμενα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο μη σεβασμός των δικαιωμάτων των ίδιων των συναδέλφων μας και η παραβίαση των κανονισμών λειτουργίας, είναι επιζήμια για όλους;
Καταδικάσαμε τη βία και μάλιστα από όπου κι αν προέρχεται; Ποιος τολμούσε να κάνει συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για τη βία;
Δοκιμαζόμενοι, λοιπόν, αλλά μη καμπτόμενοι προχωρήσαμε ξανά και ξανά, κρατώντας ψηλά τη σημαία του αγώνα, έχοντας απέναντί μας πολλές φορές δυστυχώς και ορισμένους εκπροσώπους της πολιτείας, συμπεριλαμβανομένων τελευταία και των τροϊκανών, που ήρθαν εδώ με άλλες προτεραιότητες, συνθλίβοντας τις δικές μας ανάγκες και τις δικές μας απαιτήσεις.
Είναι γνωστός ο αγώνας μας σε όλα τα επίπεδα και δεν θα μακρηγορήσω. Υπάρχουν άλλωστε λεπτομερείς αναφορές στον Διοικητικό Απολογισμό που σας έχει διανεμηθεί.
Θα υπενθυμίσω, ωστόσο, σε όλους, τους δυο κεντρικούς άξονες των διεκδικήσεών μας, που εξακολουθούν να ισχύουν και να καθορίζουν την συνδικαλιστική μας τακτική και το επόμενο διάστημα:
Ζωτικής σημασίας ζήτημα για την Ελληνική Αστυνομία είναι η εξαίρεσή της από τις περικοπές δαπανών και δεν το λέμε αυτό για συντεχνιακούς λόγους, για να ικανοποιηθούν άμεσα τα οικονομικά μας αιτήματα. Το τονίζουμε διότι οι περικοπές έχουν ξεπεράσει τα επίπεδα «συναγερμού». Τη διάλυση τη βιώνουμε. Το ξεπούλημα της ΕΛ.ΑΣ. θέλουμε να αποτρέψουμε. Την απαξίωση των ενστόλων θέλουμε να αποσοβήσουμε. Το αγαθό της ασφάλειας θέλουμε να κατοχυρώσουμε, χωρίς να κλείνουμε το μάτι στις ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι.
Θεωρούμε δεδομένες τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού κ. Αντώνη ΣΑΜΑΡΑ και των άλλων πολιτικών αρχηγών για το ειδικό μισθολόγιο των Αστυνομικών ότι δεν πρέπει να περικοπεί άλλο αλλά να αποκατασταθούν οι αδικίες. Επίσης ότι πρέπει να αναγνωριστεί η επικινδυνότητα του επαγγέλματός μας.
Γι αυτά δεν επανερχόμαστε, τελεία και παύλα. Την επόμενη εβδομάδα πρέπει κιόλας να ρυθμιστούν.
Δεύτερο ζωτικής σημασίας ζήτημα, είναι η μεταρρύθμιση της Ελληνικής Αστυνομίας, όπως την έχουμε περιγράψει από πέρυσι στην επιστημονική ημερίδα που κάναμε στην Αθήνα, αναπτύσσοντας παρουσία της πολιτικής και φυσικής ηγεσίας τη μελέτη που έκανε για την ΠΟΑΣΥ ο Γιώργος Παπακωνσταντής. Δυστυχώς η ηγεσία καθυστέρησε να προωθήσει την αναδιοργάνωση της αστυνομίας, ξέρουμε ότι έχει προκηρυχθεί ένας διαγωνισμός για τη σύνταξη μιας μελέτης χωρίς όμως διακομματική σύνθεση, που ματαιώθηκε στη συνέχεια για τυπικούς, όπως μας λένε λόγους.
Εμείς έχουμε τις επιφυλάξεις μας και τις προσεχείς ημέρες, θα εκθέσουμε τον προβληματισμό μας στον νέο υπουργό, διότι δεν μπορούμε να δεχθούμε ημίμετρα, αποσπασματικά μέτρα, πολύ δε περισσότερο, τη διαιώνιση αυτής της εκκρεμότητας. Για μας αποτελεί λυδία λίθο, κομβικό σημείο με στόχο την επανίδρυση της Ελληνικής Αστυνομίας.
Κλείνοντας την ομιλία μου, θέλω να πιστεύω ότι τα πολιτικά κόμματα που στηρίζουν την σημερινή κυβέρνηση με τον ένα ή άλλο τρόπο συμφωνούν απολύτως με αυτούς τους στόχους μας.
Είμαι δε βέβαιος ότι και τα άλλα κόμματα κατανοούν και στηρίζουν αυτές μας τις επιλογές και από τη θέση της αντιπολίτευσης θα μας βοηθήσουν στον αγώνα μας.
Κυρίες και κύριοι,
Με γνώμονα το συμφέρον των συναδέλφων μας, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το συνδικαλιστικό μας κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να συμβάλει στην ανόρθωση της Ελληνικής Αστυνομίας και στην κατάταξή της σε μια θέση αντάξια του ρόλου της και κυρίως των πολύτιμων υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει.
Όλα αυτά φυσικά, εφόσον τα συν του συνδικαλιστικού μας αγώνα, συν-ταιριαστούν με τη συν-έγερση όλων ενάντια στη συντριβή, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούμαστε, αν δεν ακυρωθούν οι καταστροφικές αποφάσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων και αν δεν αλλάξει πορεία η Χώρα.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
