Font Size

Cpanel

Το άγχος του «εκλέγεσθαι»

gvlaxos

Του Γιώργου Βλάχου
Αντιπροέδρου ΠΟΑΣΥ

Το άγχος του «εκλέγεσθαι»

  Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου με αφορμή κάποια αξιοπρόσεκτα νέα ζητήματα που έχουν ανακύψει στο συνδικαλιστικό μας χώρο κυρίως μετά την ψήφιση του νέου νόμου για τη λειτουργία των συνδικαλιστικών ενώσεων, ο οποίος όπως έχουμε υποστηρίξει από την πρώτη στιγμή ευνοεί την ελεύθερη έκφραση των συναδέλφων, τη μεγαλύτερη συμμετοχή στα κοινά και τη μαζικοποίηση του αγώνα μας.

  Αυτά τα δημοκρατικά στοιχεία λειτουργίας του συνδικαλιστικού μας κινήματος πρέπει να τα διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού γιατί η παραμικρή απόκλιση ή υποτίμησή τους, θα αποβεί με μαθηματική ακρίβεια μπούμερανγκ εναντίον όλων μας.

  Σε μια περίοδο κατά την οποία απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση και ενότητα στο χώρο μας με στόχο την αποτροπή των δυσμενών οικονομικών μέτρων και τη διεκδίκηση ενός πραγματικού ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας για το συνάδελφό μας, έχω την αίσθηση ότι ελλοχεύει ο εξής κίνδυνος: ορισμένοι συνάδελφοί μας, εκλεγμένοι για να υπηρετήσουν το συνάδελφό τους, ενδεχομένως να λησμονήσουν το λόγο για τον οποίο έχουν εκλεγεί και να κυριευθούν από το άγχος του «εκλέγεσθαι», κάνοντας ό,τι μπορούν μόνο και μόνο για να χαϊδέψουν αυτιά συναδέλφων-ψηφοφόρων τους.

  Κάποιοι, ενδεχομένως, να λησμονήσουν ακόμα και το ότι φορούν τη στολή του Έλληνα αστυνομικού και να ακολουθήσουν τις συμπεριφορές που εκδηλώνονται σε άλλους συνδικαλιστικούς χώρους ή ακόμα και να αντιγράψουν τα καμώματα κάποιων εκ των πολιτικών μας ταγών, οι οποίοι μετέρχονται όλων των μέσων για να είναι αρεστοί σε ημετέρους και μη ημετέρους. Δεν μπορώ να φανταστώ παιδικά καμώματα στο χώρο μας του είδους «εγώ το είπα πρώτος», «όχι δεν το είπες, εγώ το είπα», ή το αποκρουστικότερο, να ιδιοποιείται κάποιος το έργο και την προσφορά άλλων και να εμφανίζεται μάλιστα και ως τιμητής των πάντων...

  Καταθέτω λοιπόν τον προβληματισμό μου παρακολουθώντας τη δραστηριότητα και τις αναρτήσεις σε διάφορα μπλόγκς με πρωταγωνιστές είτε επώνυμους συναδέλφους είτε ανώνυμους κριτές και επικριτές της Ομοσπονδίας μας, οι οποίοι με διάφορες αφορμές αποκαλύπτονται μόνοι τους.

  Προσωπικά δεν ενοχλούμαι επειδή κάποιοι συνάδελφοι νιώθουν την ανάγκη να εκδηλώσουν την όποια δημόσια προβολή τους στη μπλογκόσφαιρα συντηρώντας δικές τους σελίδες ή υποστηριζόμενοι από τρίτους. Θα χαιρόμουν όμως ιδιαίτερα αν την ίδια και μεγαλύτερη πρωτοβουλία ανέπτυσσαν ορισμένοι εξ αυτών στους κόλπους του σωματείου τους και ασφαλώς στο πλαίσιο λειτουργίας της Ομοσπονδίας μας.

  Θα ήταν πιστεύω πολύ πιο χρήσιμο να αναζωογονήσουμε το σωματείο και την Ομοσπονδία από το να οδηγηθούμε άναρχα σε μια ιντερνετική Βαβέλ, με αμφίβολα αποτελέσματα. Είναι ορατός ο κίνδυνος των προσωπικών στρατηγικών, των ομαδοποιήσεων με ιδιοτελείς επιδιώξεις ή ακόμα και το απευκταίο, ο κίνδυνος της υπονόμευσης της λειτουργίας του υγιούς συνδικαλιστικού μας κινήματος, θελημένα και μη. Θα έχετε ενημερωθεί ήδη για τις αστυνομικές έρευνες και τη σύλληψη κάποιου συναδέλφου που πίστευε ότι προήγαγε το αστυνομικό έργο με τις αναγραφές του.

  Θέλω τέλος να υπενθυμίσω σε όλους και κυρίως στους νέους συναδέλφους μας που ενδεχομένως να μη γνωρίζουν την ιστορία και τις διαχρονικές προτάσεις της Ομοσπονδίας μας ότι εμείς χρόνια τώρα είχαμε αναζητήσει την αξιοποίηση του ίντερνετ και τις δυνατότητες που παρέχει στην επικοινωνία και την προβολή των θέσεών μας, χωρίς αποκλεισμούς και προαπαιτούμενα, με μοναδικό όμως κριτήριο το συμφέρον του συναδέλφου και όχι την αυτοπροβολή ή την καπηλεία της προσφοράς άλλων.

  Ας μη λησμονούμε επίσης ότι η Ομοσπονδία μας ό,τι έχει πετύχει μέχρι σήμερα, το έχει πετύχει με συνέπεια λόγων και έργων, διακηρύσσοντας ξεκάθαρα τις θέσεις της. Αυτό πράττει και σήμερα, ζητώντας τη στήριξη όλων των συναδέλφων, οι οποίοι έχουν χρέος να ενημερώνονται πρωτίστως μέσω των επίσημων ανακοινώσεών της και συμβάλλοντας στην αποτελεσματικότερη παρουσία των μέσων –έντυπων και ηλεκτρονικών- που διαθέτει. Χωρίς διακρίσεις, διατηρώντας το προνόμιο να λειτουργούμε με γνώμονα την απλή λογική και να εκφραζόμαστε με τη γλώσσα της αλήθειας.

Y.Γ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων έστω υπόψη ότι το άρθρο δόθηκε προς δημοσίευση στη Νέα Αστυνομία τον Ιούλιο του 2011 και δημοσιεύθηκε φυσιολογικά στο τρέχον τεύχος του Αυγούστου 2011.

Είσαι Εδώ : ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ Το άγχος του «εκλέγεσθαι»