ΨΗΦΙΣΜΑ
21ου ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Συμμεριζόμενοι ως Έλληνες Αστυνομικοί τον προβληματισμό και τις αγωνίες όλων σχετικά με την πορεία της χώρας μας, τις οικονομικές της αντοχές και κυρίως την προοπτική που έχει για ευημερία σε ένα περιβάλλον οικονομικής κρίσης, συμμετείχαμε στο 21ο Πανελλαδικό μας Συνέδριο, με πλήρη επίγνωση των γενικότερων και των ειδικότερων ζητημάτων, που απασχολούν και πρέπει να απασχολούν ένα συνδικαλιστικό φορέα, όπως είναι η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων.

Η χώρα μας για δεύτερο συνεχές έτος αντιμετωπίζει πρωτόγνωρες καταστάσεις με άμεσες αρνητικές συνέπειες και στις διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος όλων των κοινωνικών τάξεων. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ως Ομοσπονδία, δεν απεμπολούμε το δικαίωμά μας να προβάλλουμε και να απαιτούμε λύσεις προς το συμφέρον τόσο των αστυνομικών υπαλλήλων, όσο και των πολιτών. Το κυρίαρχο αίτημά μας, διατυπωμένο πριν το ξέσπασμα της κρίσης, ότι δηλαδή «στο αγαθό της ασφάλειας του πολίτη δεν χωρούν εκπτώσεις και περικοπές», απέκτησε νέα δυναμική στις συνθήκες της κρίσης, ιδίως δε μετά τον τραγικό χαμό των δυο συναδέλφων μας της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ. στου Ρέντη.

Συνοπτικά, από το συνολικό διεκδικητικό πλαίσιο της Ομοσπονδίας μας, τα μεγάλα θέματα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει το Διοικητικό Συμβούλιο, το τελευταίο δεκάμηνο, ήταν η πολιτική των περικοπών που έχει οδηγήσει τις Αστυνομικές Υπηρεσίες στην απαξίωση και το συνάδελφο σε τραγικές καταστάσεις, η επικινδυνότητα του επαγγέλματός μας με τις συνεχιζόμενες απώλειες ανθρώπινων ζωών και τους καθημερινούς τραυματισμούς, η τρομοκρατία, η αθλητική βία, οι κοινωνικές ταραχές, η εφαρμογή των όρων υγιεινής και ασφάλειας, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό μας σύστημα, η κατάρρευση του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, η θέσπιση ενός νέου μισθολογίου, η τροποποίηση του νόμου 2265/1994 για τον εκδημοκρατισμό της λειτουργίας του συνδικαλιστικού μας κινήματος, που ψηφίστηκε από τη Βουλή και δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Ν.3938/2011, Φ.Ε.Κ. 61/31-3-2011), η διατήρηση καλών σχέσεων με την ελληνική κοινωνία και βεβαίως η διατήρηση της ενότητας στο χώρο μας.

Το μέλλον, δυστυχώς, είναι δυσοίωνο και με τα σημερινά δεδομένα, -χωρίς καμιά πεσιμιστική διάθεση-, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι για να ανατρέψουμε ή έστω να περιορίσουμε τις δυσμενείς επιπτώσεις, απαιτούνται μαζικοί αγώνες, στοχευμένες δράσεις και εμπεριστατωμένες προτάσεις για τη διασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την εξασφάλιση μιας βιώσιμης προοπτικής σε προσωπικό-οικογενειακό και υπηρεσιακό-επαγγελματικό επίπεδο.

Θέλουμε μια αστυνομία δίπλα και όχι απέναντι στον πολίτη και αυτό το κάνουμε πράξη και ως συνδικαλιστικό κίνημα, συνομιλώντας με τον πολίτη, με τους εκπροσώπους του στα όργανα της αυτοδιοίκησης, με την επιστημονική κοινότητα και κάθε φορέα που μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη των κοινών μας στόχων.

Η τραγική απώλεια των δυο συναδέλφων μας στου Ρέντη, σηματοδότησε όχι απλώς ένα κύμα συμπάθειας και στήριξης του αστυνομικού έργου, αλλά για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, τη μεταστροφή της κοινής γνώμης στα θέματα της αστυνομίας. Παλλαϊκή είναι η απαίτηση να ασχοληθεί επιτέλους σοβαρά η Πολιτεία με την Ελληνική Αστυνομία. Τα κοινωνικά προβλήματα δεν επιλύονται με την κατασταλτική δύναμη της αστυνομίας. Γι' αυτό ζητάμε την απεμπλοκή των αστυνομικών δυνάμεων και από την «επίλυση» του προβλήματος που έχει ανακύψει στην Κερατέα. Το εκφράζει η κοινωνία, το διατυπώνουν ξεκάθαρα πολιτικοί αναλυτές, οι οποίοι προειδοποιούν για τον κίνδυνο να επιστρέψει η ΕΛ.ΑΣ. σε άλλες εποχές.

Απομένει φυσικά στην Ομοσπονδία μας και πάλι να χαράξει το δρόμο πάνω στον οποίο πρέπει να πορευθούμε αγωνιζόμενοι για την επίλυση των δικών μας προβλημάτων, όπως ειδικότερα καταγράφονται στο ακόλουθο διεκδικητικό πλαίσιο: