Οι απουσιολόγοι κι εμείς
Για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας, αν σκεφθεί κανείς τι και πόσα λέγονταν και γράφονταν πριν από το 25ο συνέδριο, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι στο συνέδριο τίποτε από αυτά δεν επιβεβαιώθηκε. Οι ανώνυμοι συκοφάντες αποδείχθηκε ότι έπαιζαν ένα παιγνίδι μόνοι τους, εξυπηρετώντας μάλλον σκοπιμότητες προσωπικές.
Οι σύνεδροι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν παρακολούθησαν τις αταξίες τους ούτε καν τις έφεραν στη συνεδριακή αίθουσα. Υπήρξε συνδικαλιστικός πολιτισμός, τα στελέχη κράτησαν σε υψηλό επίπεδο τις διαδικασίες, αν και θα μπορούσε να έχει αναπτυχθεί πλουσιότερος διάλογος και να έχουν κατατεθεί πολύ περισσότερες προτάσεις για το τι μέλλει γενέσθαι. Εδώ είμαστε όμως (και ως Νέα Αστυνομία) για να ακούσουμε και να πράξουμε.
Είναι αλήθεια ότι οι εκλογικές διαδικασίες απορρόφησαν το σύνολο των συνέδρων, οι οποίοι φυσικά και έζησαν ιστορικές στιγμές. Μια ολόκληρη εποχή έκλεισε τον κύκλο της και μια άλλη ξεκίνησε. Είναι εύκολο βέβαια να το λες και δύσκολο να το αποδεικνύεις και να το κατακτάς στην πράξη με την καθημερινή σου συνδικαλιστική συμμετοχή και δράση. Το αποτέλεσμα εξάλλου θα μας κρίνει όλους. Κι αυτούς που απήλθαν κι αυτούς που ήλθαν με όρεξη και μεράκι για να υπηρετήσουν το συνδικαλισμό και την ιδέα της ΠΟΑΣΥ.
Γιατί η ΠΟΑΣΥ δεν ήταν και δεν είναι ένα απλό οργανωτικό σχήμα, το ανώτατο καθοδηγητικό όργανο των δεκάδων χιλιάδων αστυνομικών μελών των 58 Πρωτοβαθμίων Οργανώσεών της. Είναι ιδέα. Διαμόρφωσε συνδικαλιστικές συνειδήσεις. Δημιούργησε ένα συνδικαλιστικό κίνημα το οποίο ως τώρα εκφραζόταν δημοσίως μέσω των Ενώσεων και φυσικά μέσω της ΠΟΑΣΥ. Με τη λειτουργία όμως των συνδικαλιστικών παρατάξεων, το «παιγνίδι» έχει διευρυνθεί με νέα δεδομένα τα οποία οφείλουμε όλοι να λάβουμε υπόψη μας για να μην εκφυλιστεί ό,τι με αγώνες και θυσίες κτίσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Η πρόταση για την επικαιροποίηση του Κώδικα Συνδικαλιστικής Δεοντολογίας δεν έχει χάσει την αξία της.
Η νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας, αλλά και οι νέες διοικήσεις πάρα πολλών Πρωτοβαθμίων Οργανώσεών της, έχουν αυξημένες υποχρεώσεις, πέρα από τις ενωτικές διακηρύξεις και το επιστέγασμά τους, όπως αυτό εκφράστηκε σε επίπεδο συγκρότησης τόσο του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΑΣΥ όσο και πολλών σωματείων. Εκτός από τα εσωτερικά προβλήματα (οργανωτικά και μη του συνδικαλιστικού μας κινήματος) υπάρχουν τα πραγματικά προβλήματα εκεί έξω... Στις Υπηρεσίες, στην κοινωνία, στις σχέσεις μας με αυτήν, στις οικογένειές μας, σε μας τους ίδιους. Για να φέρουμε την αλλαγή, είπαμε ότι πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι. Να γίνουμε εμείς οι φορείς της αλλαγής.
Η πρόκληση επομένως είναι μεγάλη και το προσκλητήριο αγώνα διαρκές. Στο χέρι μας είναι να διαψεύσουμε τους ...απουσιολόγους.
