Αθήνα 26 Απριλίου 2014
Αρ. Πρωτ.: 800/3/25
Ο «αθλητικός» εμφύλιος δεν είναι αστυνομικό ζήτημα
αλλά εξόχως πολιτικό και πολιτισμικό
Ενόψει της διεξαγωγής του σημερινού τελικού ποδοσφαιρικού αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδος και τα δρακόντεια μέτρα που λαμβάνονται εκ μέρους της Ελληνικής Αστυνομίας, η Ομοσπονδία είναι υποχρεωμένη να επισημάνει τις πελώριες ευθύνες όλων εκείνων που έχουν συμβάλει στο να εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται μια γιορτή του ποδοσφαίρου ως σύρραξη με πολεμικούς όρους και αναγκαίες προετοιμασίες από τα αντιμαχόμενα «στρατόπεδα».
Ως Έλληνες Αστυνομικοί γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές διότι η πολιτεία δεν κατάφερε να απαλλάξει το ποδόσφαιρο από τις παθογένειες που το μαστίζουν χρόνια τώρα. Παρά τις κατά καιρούς αποκαλύψεις για τα ποικιλώνυμα συμφέροντα και τις επιδιώξεις τους, παρά τις νομοθετικές ρυθμίσεις και τις μεγαλόστομες εξαγγελίες περί μέτρων πρόληψης και καταστολής της βίας -για τα οποία καλώς είχε υπερθεματίσει κάποτε ακόμα και ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας-, δυστυχώς η Ελληνική Αστυνομία καλείται ξανά να διασφαλίσει μόνη της την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, επιστρατεύοντας όπως - όπως χιλιάδες αστυνομικούς σχεδόν από τη μισή Ελλάδα, αλλά και πάλι χωρίς να υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος.
Το πολεμικό κλίμα και ο χουλιγκανισμός πλανώνται παντού, η ελληνική οικογένεια εξακολουθεί να απέχει από τα ελληνικά γήπεδα, το ενδιαφέρον εστιάζεται στη «διευκόλυνση» των μετακινήσεων των οργανωμένων οπαδών παρά τις ευκαιριακές αποφάσεις περί απαγόρευσή τους, ενώ την ίδια ώρα οι παρενέργειες της οικονομικής κρίσης διαχέονται σε ολόκληρη την κοινωνία, παράγοντας νέα επεισόδια βίας και οξύνοντας ακόμα περισσότερο την κοινωνική κρίση, ειδικότερα δε την εξαθλίωση νέων ανθρώπων που βρίσκουν χώρο εκτόνωσης εντός κι εκτός γηπέδων.
Ως Ομοσπονδία, δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι αν η πολιτεία είχε εφαρμόσει και τις δικές μας προτάσεις, οι οποίες κατά κόρον έχουν αναλυθεί σε ειδικές ημερίδες, αλλά και σε συναντήσεις με τους αρμόδιους φορείς, το φαινόμενο θα είχε τεθεί υπό έλεγχο. Αν και κοινωνικό φαινόμενο, η βία των γηπέδων θα είχε περιοριστεί «στα του οίκου της» και κυρίως θα είχε αποκοπεί από άλλα νοσηρά φαινόμενα μαφιόζικων λειτουργιών, που μολύνουν τη λειτουργία του πρωταθλήματος, αλλά ακόμα και σημαντικές δομές της πολιτείας όσο και δραστηριότητες της ίδιας της οικονομικοκοινωνικής ζωής.
Δυστυχώς, η πράξη απέδειξε ότι η πολιτική βούληση εξαντλείται κάθε φορά στη χρησιμοποίηση της Ελληνικής Αστυνομίας και συγκεκριμένα στην προσφιλή τακτική της πολυέξοδης – πλην όμως μη κοστολογημένης, όπως έχουμε ζητήσει- κατασπατάλησης των αστυνομικών δυνάμεων και των αποσπασματικών μέτρων της τελευταίας στιγμής, χωρίς να υπολογίζεται ο αστυνομικός ως άνθρωπος - επαγγελματίας που λειτουργεί βάσει σχεδίου, αλλά ως απλή αριθμητική μονάδα ενταγμένη χύδην σε ένα πολυάριθμο σύνολο απλώς ομοιόμορφα ενδεδυμένων «οργάνων». Και αν όλα πάνε καλά –πράγμα σπάνιο- καλώς έχουν τα σχέδια, αν όμως όχι, τότε αναζητούνται εξιλαστήρια θύματα για τις ανάγκες της επικοινωνίας και μόνο. Οι υπαίτιοι, ως συνήθως, όταν δεν αλληλοκατηγορούνται, συνασπίζονται και στρέφονται κατά των αστυνομικών και της αστυνομίας στο σύνολό της.
Σε κάθε περίπτωση, δεν φταίει σε τίποτε ο απλός αστυνομικός που πέραν των άλλων καλείται να υπηρετήσει επιχειρησιακά σχέδια και τις περισσότερες φορές κατά παράβαση των κείμενων διατάξεων περί ωραρίου εργασίας, όρων υγιεινής και ασφάλειας κλπ.
Γι' αυτό προειδοποιούμε εκ των προτέρων κάθε αρμόδιο ότι θα είμαστε στο πλευρό κάθε συναδέλφου και συναδέλφισσας στην απευκταία περίπτωση που ήθελε κληθεί να δώσει εξηγήσεις.
Τέλος, εκφράζουμε την ευχή και τον διακαή μας πόθο η σημερινή ημέρα να μην αμαυρωθεί με γνωστές από άλλες αθλητικές αναμετρήσεις άθλιες καταστάσεις βίας και χουλιγκανισμού. Είμαστε βέβαιοι ότι η Ελληνική Αστυνομία και οι Έλληνες Αστυνομικοί προσπαθούν να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, παρά τις εγγενείς αδυναμίες και τα υπαρκτά προβλήματα που όλοι γνωρίζουμε πόσο αρνητικά λειτουργούν σε τέτοιες καταστάσεις.
Την ώρα της μάχης επιβάλλεται στοχοπροσήλωση, αλλά και επαγρύπνηση, κριτική αποτίμηση των ενεργειών και ανάδειξη των κακώς κειμένων. Μόνο έτσι θα έχουμε ανταποκριθεί στο ρόλο μας εφόσον θέλουμε να εκπροσωπούμε επάξια τα μέλη μας και βεβαίως να έχουμε λόγο στην ελληνική κοινωνία για ό,τι την απασχολεί και την πληγώνει.
