Διαμαρτυρία στους τηλεοπτικούς σταθμούς
Αθήνα 29 Φεβρουαρίου 2012 Προς: Τις κ.κ. Έλλη Στάη, Όλγα Τρέμη, Μαρία Χούκλη Επιτρέψτε μας να σας μεταφέρουμε την έντονη αγανάκτηση και τον προβληματισμό των αστυνομικών που εκπροσωπούμε για την παντελή αποσιώπηση κατά το χθεσινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού σας της πανελλαδικής ένστολης διαμαρτυρίας μας. Παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, εκατοντάδες αστυνομικοί, πυροσβέστες και λιμενικοί από κάθε γωνιά της Ελλάδας, διαμήνυσαν σε κυβέρνηση και τρόικα ότι απορρίπτουν την πολιτική των περικοπών και απαιτούν αποφάσεις για την ενίσχυση του ρόλου των Σωμάτων Ασφαλείας, ως υπηρεσιών που πρέπει να υπηρετούν και να σέβονται τον πολίτη και όχι να τον στρέφουν εναντίον του στο όνομα της δήθεν προστασίας της χώρας μας από τη χρεοκοπία. Στο πλαίσιο αυτό, καλέσαμε τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας να μεταφέρει την αγανάκτησή μας στους ευρωπαίους συναδέλφους του και καίγοντας συμβολικά τη σημαία της ναζιστικής Γερμανίας –σβάστικα- μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, διατρανώσαμε την εναντίωσή μας σε οποιαδήποτε απόφαση ή πράξη που απομακρύνει τη δημοκρατία μας από τα ευρωπαϊκά ιδεώδη, τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαμηνύσαμε δε προς πάσα κατεύθυνση ότι οι χειροπέδες δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο, αλλά μέρος της εξάρτησης της στολής του Έλληνα αστυνομικού, που έχει χρέος να οδηγήσει στη Δικαιοσύνη τους λυμεώνες του εθνικού μας πλούτου και όποιον με οποιοδήποτε τρόπο επιβουλεύεται την εθνική μας υπερηφάνεια, έχοντας σπεύσει να εξασφαλίσει ασυλίες και άλλα προνόμια... Προφανώς, όμως, όλα αυτά για σας δεν άξιζαν ουδεμίας αναφοράς! Ανεξάρτητα από τους λόγους που σας έκαναν να τηρήσετε αυτή τη συμπεριφορά, γνωρίζετε ασφαλώς ότι δεν είναι σωστό να βυθίζονται στο σκοτάδι της «ενημέρωσης» οι κεντρικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας μας. Τέλος, σας επισημαίνουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας για ίση και αντικειμενική ενημέρωση από τον σταθμό στον οποίο εργάζεστε, όσον αφορά τις ενέργειες και τα συμφέροντα των μελών μας, διότι εμείς δεν αγωνιζόμαστε για στενά συντεχνιακά ζητήματα αλλά, για κάτι πιο σημαντικό, για το αγαθό της ασφάλειας του πολίτη. Με ιδιαίτερη τιμή
|
Προς: Την Διευθύντρια Εφημερίδας «Ελευθεροτυπία»
Αθήνα 8 Ιουνίου 2011 Προς: Την Διευθύντρια Εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» Κυρία Διευθύντρια, Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων με την παρούσα επιστολή της προς την έγκριτη εφημερίδα σας εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία της για τη δημοσίευση την 6-6-2011 σε ειδικό ένθετό της ενός κειμένου - «παρέμβαση» του κ. Γιώργου Ζώη υπό τον τίτλο A.C.A.B. All Cops Are Brothers και την υποσημείωση All Cops Are Bastards. Επιτρέψτε μας να διατυπώσουμε απερίφραστα την αντίθεσή μας στο πνεύμα και στο γράμμα του προαναφερόμενου κειμένου, το οποίο με τις υπερβολές, τις γενικεύσεις και τις ισοπεδωτικές λογικές του, διαστρεβλώνει την αστυνομική μας πραγματικότητα και απαξιώνει βάναυσα το υπεράνθρωπο έργο και την διαρκή προσφορά της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων μας. Θέλουμε να γνωρίζετε ότι εμείς πρώτοι όχι μόνο έχουμε καταδικάσει κάθε πράξη βίας απ' όπου κι αν προέρχεται ή έχουμε ζητήσει τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για την εξάλειψη των κρουσμάτων διαφθοράς και αυθαιρεσίας στο χώρο μας, αλλά έχουμε και διακηρυγμένο στόχο μας τον διαρκή εκδημοκρατισμό και την πολυεπίπεδη μεταρρύθμιση της λειτουργίας της Ελληνικής Αστυνομίας, χωρίς καμία διάθεση ωραιοποίησης της προβληματικής έως και αδιέξοδης σημερινής της κατάστασης. Εντελώς πρόσφατα μάλιστα, με αφορμή τις επισημάνσεις του υπουργού Προστασίας του Πολίτη περί «ελλείμματος δημοκρατίας», τοποθετηθήκαμε ξεκάθαρα, απαριθμώντας δεκάδες λόγους για τους οποίους επιβάλλεται όχι απλώς να επαγρυπνούμε, αλλά να εργαζόμαστε καθημερινά έτσι ώστε στην πράξη να αποδεικνύουμε τη νέα ονομασία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Στην προσπάθειά μας αυτή θεωρούμε ότι ο ρόλος και του Τύπου είναι καθοριστικός, αρκεί βεβαίως να αποκαλύπτει τις πραγματικές διαστάσεις των προβλημάτων, χωρίς ύβρεις και υπερβολές, και το κυριότερο να μην «πνίγει» τις φωνές εκείνων που οραματίζονται και αγωνίζονται πράγματι για μια σύγχρονη και δημοκρατική Ελληνική Αστυνομία. Με εκτίμηση
|
Προς την Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ Κύριο Δήμο ΒΕΡΥΚΙΟ
Αθήνα 29 Δεκεμβρίου 2010 Προς: Την Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ Κύριε Βερύκιε. Τα ρεπορτάζ σας για το ΜΤΣ έτσι όπως δημοσιεύθηκαν χθες και προχθές, δημιουργούν εντυπώσεις με σαφή στόχευση, που πιστεύουμε ότι δεν εξυπηρετεί την αντικειμενική ενημέρωση διότι δεν λαμβάνονται υπόψιν πολλές άλλες παράμετροι και αιτίες που οδήγησαν το ΜΤΣ στην σημερινή του κατάσταση και κυρίως η πολιτική ευθύνη όσων ελάμβαναν αποφάσεις ερήμην της πλειοψηφίας των μερισματούχων. Επιτρέψτε μας λοιπόν να παραθέσουμε εν συντομία τις θέσεις της Ομοσπονδίας μας –θέσεις που δεν δημοσιοποιούμε για πρώτη φορά άλλωστε- με την επισήμανση ότι δεν λειτουργήσαμε ποτέ συντεχνιακά. Απεναντίας, «κλείσαμε» διαμαρτυρόμενοι τουλάχιστον τρεις φορές σε ανύποπτο χρόνο τα γραφεία του ταμείου, ζητώντας εκπροσώπηση στο διοικητικό του συμβούλιο, διαφάνεια στα οικονομικά, αυξήσεις όχι πάνω από τον πληθωρισμό, επανακαθορισμό των μερισμάτων όχι με βάση τον πραγματικό βαθμό ή μισθολογικό βαθμό αλλά αναλογιστική μελέτη με βάση το σύνολο των εισφορών που κατέβαλε ο κάθε μερισματούχος στο σύνολο του εργασιακού βίου, όπως ακριβώς γίνεται σε όλα τα επικουρικά Μετοχικά Ταμεία του Δημοσίου Τομέα και ενημέρωση για την συνολική πορεία του ταμείου, διότι υποψιαζόμασταν τι συνέβαινε και καταγγέλλαμε ό,τι ήταν αρνητικό για τους μερισματούχους και την ίδια την υπόσταση του ΜΤΣ. Μέχρι τώρα όμως, οι συνδικαλιστικές μας πρωτοβουλίες και ενέργειες δυστυχώς ποτέ δεν απασχόλησαν «πρωτοσέλιδα» κανέναν. Τώρα που με ευθύνες άλλων το ταμείο οδηγήθηκε στο χείλος του γκρεμού και ως «σωτήρια λύση» αναδεικνύεται η περικοπή των μερισμάτων, επιχειρείται να μετατοπιστούν οι ευθύνες των άλλων, στους μερισματούχους, υπερπροβάλλοντας το πράγματι αρνητικό φαινόμενο της χορήγησης μερισμάτων σε ορισμένους βαθμούς της ιεραρχίας, αποκρύπτοντας όμως ότι το κύριο πρόβλημα είναι η χορήγηση υπερβολικών μερισμάτων κατά τουλάχιστον 50% έναντι των πάσης φύσεως εισφορών για όλους τους μερισματούχους όλων των βαθμών. Αυτό είναι ένα από τα κύρια προβλήματα που οδήγησε το Ταμείο στη σημερινή του κατάσταση. Επίσης θέλουμε να σας επισημάνουμε τα εξής : 1. Μέχρι σήμερα το ΜΤΣ, το οποίο λειτουργεί ως ΝΠΔΔ και τελεί υπό την εποπτεία του ΥΠΕΘΑ (διά του ΓΕΣ), διοικείται από οκταμελές διοικητικό συμβούλιο, εκ των οποίων τα έξι (6) μέλη προέρχονται από τον Ε.Σ., το ένα (1) από την ΕΛ.ΑΣ. ( συνταξιούχο ο οποίος διορίζεται από τον εκάστοτε Υπουργό Εθνικής Άμυνας χωρίς την υπόδειξη της ΕΛ.ΑΣ. – των μετόχων – μερισματούχων και των συνδικαλιστικών οργανώσεων, που εκπροσωπεί τον εαυτό του και τον εκάστοτε Υπουργό Εθνικής Άμυνας που τον διόρισε ) και το άλλο από το Υπ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη λήψη αποφάσεων του Δ.Σ. και τις ευθύνες ενός εκάστου των μελών αυτού. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποδοθεί στους μερισματούχους-μετόχους και στην ΕΛ.ΑΣ., η άστοχη διαχείριση των οικονομικών του, καθόσον δεν συμμετείχαν θεσμικά ποτέ μέχρι σήμερα. 2. Όσον αφορά τα έσοδα του ταμείου, η «ιδιοποίηση» του Κοινωνικού Πόρου από πλευράς του Ε.Σ. ως αποκλειστικό έσοδο των μερισματούχων του Στρατού μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί, αφού αποσιωπείται από την πλευρά τους ότι αυτοί οι κοινωνικοί πόροι προέρχονται από τα εξοπλιστικά προγράμματα και είναι κοινωνική εισφορά και επιχορήγηση της Πολιτείας (Α.Ν 2141/1939) προς το Ταμείο, αφορά δε όλους τους μετόχους, ανεξάρτητα από το από πού προέρχονται αυτοί. Εξάλλου σε κανένα Νόμο ή Απόφαση ή κείμενο, δεν αναφέρεται ή ορίζεται ότι οι κοινωνικοί πόροι κατανέμονται ανάλογα με την πηγή προέλευσης – είσπραξης και αφορούν κεχωρισμένως σε συγκεκριμένη κατηγορία ασφαλισμένων του Μ.Τ.Σ.. Επομένως είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα ότι τα έσοδα ανέρχονται σε μόλις 20% από τους μετόχους της ΕΛ.ΑΣ. και 80% από το Στρατό Ξηράς. 3. Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα το Μ.Τ.Σ., οφείλεται κατά βάση στις υπερβολικές και χωρίς ορθολογική βάση χορηγηθείσες κατά το παρελθόν αυξήσεις των μερισμάτων σε περιόδους μάλιστα που το Ταμείο αντιμετώπιζε και τότε πρόβλημα βιωσιμότητας, προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα αφού ήταν πολλαπλάσιες των αυξήσεων που δίνονταν σε άλλους συνταξιούχους. Οι αυξήσεις των παροχών (μέρισμα) βασίσθηκαν σε εκτιμήσεις αυξήσεων των πόρων, που δεν επαληθεύθηκαν, με αποτέλεσμα την συσσώρευση ελλειμμάτων για την κάλυψη των οποίων εκποιήθηκαν ακίνητα, με συνέπεια την μείωση των ετησίων εσόδων, από αυτή την πηγή αφενός και αφετέρου λόγω μείωσης των κεφαλαιούχων στοιχείων του Ταμείου. 4. Πρέπει να επισημανθεί ότι το Μ.Τ.Σ. στην παρούσα φάση αντιμετωπίζει πρόβλημα μόνον ρευστότητας και όχι οικονομικής κατάρρευσης, καθόσον είναι ιδιοκτήτης μεγάλης ακίνητης περιουσίας εκτιμώμενης σε αξία τουλάχιστον 1.000.000.000 ευρώ. 5. Κατά την άποψή μας – αλλά και όπως συνάγεται από τα παραπάνω στοιχεία- η αυταπόδειχτη κακοδιαχείριση που αφορά την υπερβολική και παράλογη αύξηση των μερισμάτων κατά 50% για όλους τους μερισματούχους όλων των βαθμών μόνο ως εσκεμμένη μεθόδευση μπορεί να χαρακτηρισθεί για να έχει ως αποτέλεσμα τη σημερινή δεινή οικονομική κατάσταση του Ταμείου και την εκβιαστική διχοτόμησή του. Πάντως, εμείς ως συνδικαλιστές αστυνομικοί δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχθούμε καμιά απόφαση διάσπασης του Ταμείου. Θέλουμε τέλος να σας ενημερώσουμε ότι εκ μέρους των Ομοσπονδιών των αστυνομικών εκπονήθηκε πρόσφατα από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών αναλογιστική μελέτη, η οποία επιβεβαιώνει τις ανωτέρω τοποθετήσεις – παρατηρήσεις μας και γνωστοποιήθηκε στις ηγεσίες των αρμόδιων υπουργείων και στο ΔΣ του ΜΤΣ και το όλο θέμα τελεί υπό διαβούλευση. Με εκτίμηση
|
Προς Δημοσιογράφο κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μιχαήλ
Αθήνα 4 Αυγούστου 2009 Προς: Τον κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Μιχαήλ Κύριε Δημητρίου Αισθανόμαστε την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε ιδιαιτέρως γιατί στο φύλλο της Πέμπτης, 30 Ιουλίου 2009, της έγκριτης εφημερίδας στην οποία επιτελείτε το λειτούργημα του δημοσιογράφου, αφιερώσατε την επιφυλλίδα σας στην ελπιδοφόρα για μας επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα διότι ξεχωρίσατε την πρωτοβουλία στήριξης του αγώνα μας, σε μια περίοδο κατά την οποία η παραπληροφόρηση πλήττει θεσμούς και υπονομεύει αξίες. Με την ευκαιρία, θέλουμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι το συνδικαλιστικό μας κίνημα αγωνίζεται, χωρίς συντεχνιακές λογικές, για την αναβάθμιση της Ελληνικής Αστυνομίας, έτσι ώστε να υπηρετούμε όλοι την ελληνική κοινωνία με υψηλά κριτήρια επαγγελματισμού, καλά εκπαιδευμένοι και θωρακισμένοι, μακριά από μίση και μισαλλοδοξίες, με σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα και στις ελευθερίες των συμπολιτών μας. Με εκτίμηση |
Προς τον Διευθυντή της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα» κ. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟ Γρηγόριο
Αθήνα 6 Μαρτίου 2009 Προς: Τον Διευθυντή της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα» Κύριε Διευθυντά, Αναφορικά με το δημοσίευμά σας της 4-3-2009 με πρωτοσέλιδο τίτλο «ΑΣ.Π.ΙΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ» οφείλουμε για λόγους αρχής και αποκατάστασης της αλήθειας που προσβλήθηκε, να επισημάνουμε τα εξής : Η Ομοσπονδία στην εικοσάχρονη παρουσία της άρθρωσε και όρθωσε το δικό της λόγο, μακριά από μικροπολιτικές, μικροκομματικές και μικροσυνδικαλιστικές πρακτικές και τακτικές. Στο διάβα του χρόνου δικαιώθηκε για τη στάση της και τις επιλογές της, οι κατακτήσεις της δε σε επίπεδο θεσμικό, εργασιακό και οικονομικό για τον εργαζόμενο αστυνομικό είναι δεκάδες και αποτελούν την καλύτερη απόδειξη του έργου της. Αυτή η συνεπής, αδέσμευτη και αποτελεσματική παρουσία της είχε ως αποτέλεσμα να μην είναι αρεστή στους εκάστοτε κρατούντες και τους έμμισθους κονδυλοφόρους, οι οποίοι κατά περιπτώσεις προσπαθούσαν να πλήξουν το κύρος της και τα πρόσωπα που την εκπροσωπούν. Σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο του δημοσιεύματος θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι προϊόν έμμισθης κατασκευής ή σχέσης με γνωστή παρασυνδικαλιστική οργάνωση. Αν πράγματι δεν έχει σχέση με αυτά, μας προξενεί αποστροφή το γεγονός ότι είναι ανυπόγραφο, φέρεται ως κείμενο μίας άγνωστης στον αστυνομικό κόσμο τάχα υφιστάμενης οργάνωσης και εκστομίζει εκφράσεις κατά θεσμών και προσώπων ανοίκειες, προσβλητικές και σίγουρα αναληθείς. Η Π.Ο.Α.Σ.Υ. δημιουργήθηκε από ελεύθερους και φιλοπρόοδους αστυνομικούς υπαλλήλους, θεμελίωσε το όνομά της μέσα από τους αγώνες της, την ευπρόσωπη παρουσία της και καθιερώθηκε στις ψυχές όλων των αστυνομικών. Δεν άλλαξε ποτέ τη συνείδησή της και την ονομασία της σε ΠΟΑΣΥΡΙΖΑ, ΠΟΑΝΔ και ΠΟΑΠΑΣΟΚ κοκ, ούτε και πρόκειται να το κάνει. Σε ό,τι αφορά στη δική μου μετριότητα (του υπογράφοντος προέδρου) , όπως έχω κατ΄ επανάληψη τονίσει, δεν έχω καμία πολιτική βλέψη, είμαι υπηρέτης των δεκάδων χιλιάδων αστυνομικών που εκπροσωπώ και είμαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να πάω σπίτι μου, αφήνοντας ως παρακαταθήκη μου στα νεότερα και άξια στελέχη του συνδικαλισμού της αστυνομίας μόνο το καλό μου όνομα, τη συνεπή δουλειά μου και το όραμά μου για μία καλύτερη αστυνομία και για καλύτερες συνθήκες ζωής των αστυνομικών. Η Π.Ο.ΑΣ.Υ. είναι το θεσμικό δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο των αστυνομικών. Είναι η συνδικαλιστική στέγη όλων των αστυνομικών που σέβονται τις δημοκρατικές αρχές της και τους καλούς σκοπούς της. Εκφράζει και φιλοξενεί κάθε τάση και κάθε φωνή, αρκεί να προέρχεται από επώνυμους αστυνομικούς, που σέβονται τις αρχές και τις αξίες της δημοκρατίας, του υγιούς συνδικαλισμού και των καταστατικών σκοπών της. Κύριε Διευθυντά , Έχοντας δικαιολογημένα άγνοια των τεκταινόμενων στα συνδικαλιστικά αστυνομικά πράγματα, το δημοσίευμα που φιλοξενήσατε στην εφημερίδα σας το μόνο που καταφέρνει τελικά είναι να δημιουργήσει σύγχυση των γεγονότων και να πλήξει την Ομοσπονδία και τον πρόεδρό της, ενόψει μάλιστα των επερχόμενων εκλογών. Η Ομοσπονδία είναι των αστυνομικών της χώρας και με κάθε κόστος θα παραμείνει στις επάλξεις των αγώνων για την διασφάλιση της αξιοπρέπειας και του κύρους των. Εάν κάποιοι επιθυμούν και επιζητούν ένα αστυνομικό λειτουργό, ως όργανο του παρελθόντος, περιθωριοποιημένο από την κοινωνία και άβουλο ον, είναι επόμενο, ότι θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Όσοι δε προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το θυμικό των αστυνομικών επικαλούμενοι κάποια γεγονότα και καταστάσεις, θα θέλαμε να βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι οι αστυνομικοί είναι πλέον σκεπτόμενοι λειτουργοί και εργαζόμενοι και ότι κάποιοι τυχάρπαστοι και καιροσκόποι ανάμεσά μας είχαν σύντομη και ευτελιστική για αυτούς κατάληξη. Κύριε Διευθυντά, Η Ομοσπονδία εκφράζοντας τους υγιώς σκεπτόμενους και λειτουργούντες αστυνομικούς, σε πείσμα των καιρών και με προσωπικό κόστος των εκπροσώπων της, θα συνεχίζει να λέει τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη, καθόσον δε χρωστάει σε κανέναν. Μοναδικός της στόχος και σκοπός ήταν πάντα να κάνει ένα βήμα μπροστά για το καλό της κοινωνίας, των αστυνομικών και των οικογενειών τους και του θεσμού που υπηρετούν. Κύριε Διευθυντά, Το παρόν αποτελεί απάντηση δημοσιεύματός σας της 4-3-2009 και παρακαλούμε σύμφωνα με τον κώδικα δεοντολογίας δημοσιογράφων να δημοσιευτεί αυτούσιο. |
Προς τον κύριο Μάκη Κουρή Εκδότη της εφημερίδας «Το Παρόν»
Αθήνα 17 Μαρτίου 2009 Προς: Τον κύριο Μάκη Κουρή Εκδότη της εφημερίδας «Το Παρόν» Κύριε Κουρή, Σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας να αναδείξετε τα προβλήματα της Ελληνικής Αστυνομίας (Φύλλο της 15ης Μαρτίου 2009, Πού είναι η αστυνομία;) και σπεύδουμε να λύσουμε όλες σας τις απορίες, με την ελπίδα ότι θα δημοσιεύσετε τις απαντήσεις μας, χωρίς περικοπές. Εξ αρχής διαχωρίζουμε τη θέση μας από τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για το συνδικαλιστικό μας κίνημα, με την ελπίδα βεβαίως να συνεχίσετε να αναφέρεστε στα κακώς κείμενα, συμπεριλαμβανομένου και του χώρου μας. Όταν όμως το πράττετε, θα θέλαμε να είστε συγκεκριμένος και να αναφέρεστε ονομαστικά στους «παραθυράκηδες» των καναλιών και σε όποιον άλλον αστυνομικό, νομίζετε ότι σφετερίζεται το ρόλο του. Σας επισημαίνουμε ωστόσο ότι σε ό,τι αφορά τους εκπροσώπους της ΠΟΑΞΙΑ και της ΠΟΑΣΥ, οι τηλεοπτικές τους εμφανίσεις είναι μετρημένες και ο λόγος τους, κατά κοινή ομολογία, αξιοπρόσεχτος, εν αντιθέσει με άλλους, μη εξουσιοδοτημένους από τα συνδικαλιστικά μας όργανα αστυνομικούς, και οι οποίοι συνήθως εκφράζουν τις προσωπικές τους απόψεις, έχοντας χάσει το μέτρο. Ας δούμε τώρα ένα προς ένα τα ερωτήματά σας: 1. Με ποια κριτήρια τοποθετούνται οι αστυνομικοί διευθυντές ως επικεφαλής των Αστυνομικών Διευθύνσεων Νομών; Πώς κρίνεται η ικανότητα, το ήθος, τα διοικητικά τους προσόντα ώστε να ηγούνται των αστυνομικών υπηρεσιών του νομού όπου τοποθετούνται και να εκπροσωπούν την Ελληνική Αστυνομία στην τοπική κοινωνία; Απάντηση: Δυστυχώς, το σύστημα κρίσεων, προαγωγών και τοποθετήσεων, πάσχει. Έχουμε υποβάλλει συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες ουδέποτε προβάλλατε. Η Ηγεσία έχει συγκροτήσει ειδική επιτροπή για την επανεξέταση του θεσμικού πλαισίου, πλην όμως δεν έχει υπάρξει, αποτέλεσμα, και φυσικά όχι με δική μας ευθύνη. Σήμερα, εξακολουθούν να υπεισέρχονται κριτήρια εξωυπηρεσιακά και να δεσπόζουν οι πελατειακές σχέσεις. 2. Έχει ο εκάστοτε αρχηγός της Ελληνικής Αστυνομίας ιδίαν αντίληψη για την προσωπικότητα και αποδοτικότητά τους ή επαφίεται στην ετήσια, πάντα «άριστη» βαθμολογία τους και την «έξωθεν» καλή μαρτυρία; Απάντηση:Είναι φύσει αδύνατον να γνωρίζει ο αρχηγός το σύνολο της επετηρίδας. Όσον αφορά την «άριστη» βαθμολογία», πράγματι αποτελεί μελανό σημείο, αλλά κι αυτό ενώ όλοι το γνωρίζουν, ουδείς από την Ηγεσία έχει τολμήσει να το εξαλείψει. 3. Παρατηρήσατε ότι πολλές φορές η νησιωτική Ελλάδα και αρκετές φορές τα νησιά του Ιονίου μετατρέπονται σε «χωματερές» για ό,τι περισσεύει στην Ελληνική Αστυνομία; Απάντηση: Αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τα προβλήματα και η ανεπάρκεια κάποιων στελεχών δεν επικεντρώνονται σε γεωγραφικές περιοχές. 4. Υπήρξε ποτέ κάποιος έλεγχος –έστω ψυχολογικός– αυτών των αξιωματικών μετά την αποφοίτησή τους από τη Σχολή Αξιωματικών μέχρι την τοποθέτησή τους στις καίριες αυτές θέσεις; Πώς κρίθηκαν ικανές προσωπικότητες για να αναλάβουν τη διοίκηση του «σκάφους» ή υπάρχουν φορές που αυτό «αρμενίζει» μόνο από φιλοτιμία των «ναυτών»; Απάντηση: Πρέπει να γνωρίζετε ότι η θεσμοθέτηση αυστηρών κριτηρίων και ιατρικών εξετάσεων στο στάδιο των προσλήψεων του αστυνομικού προσωπικού ήταν αίτημά μας και αυτό ικανοποιήθηκε αφενός με την ψήφιση του νόμου για την εισαγωγή αστυνομικών μέσω των πανελληνίων εξετάσεων (1995), αφετέρου με τη ψήφιση του νόμου για τη χρήση των υπηρεσιακών όπλων (2003). Το ό,τι δεν υπήρξε η ανάλογη υποδομή και δεν διατέθηκαν τα αναγκαία κονδύλια για την πρόσληψη ικανού αριθμού επιστημόνων, δεν είναι δική μας ευθύνη. 5. Βρεθήκατε ποτέ παρατηρητές της πλέον αναξιοπρεπούς εικόνας που μπορεί να παρουσιάσουν αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας, όταν ενώπιον των υφισταμένων τους υπονομεύουν ο ένας τον άλλον; Απάντηση: Αν και δεν γνωρίζουμε πού αναφέρεστε και χωρίς να αποκλείουμε την ύπαρξη μεμονωμένων κρουσμάτων, είναι κοινό μυστικό ότι πρέπει να ενταθεί ο έλεγχος και να λειτουργήσει η ιεραρχία. Η Ελληνική Αστυνομία κατελήφθη εξαπίνης από την μεταβαλλόμενη εγκληματικότητα τις δεκαετίες του 80 και του 90. Δεν αναδιάταξε τις δυνάμεις της, δεν αναδιάρθρωσε τις υπηρεσίες και δεν προσανατόλισε τα εκπαιδευτικά της προγράμματα. Φυσικό είναι επομένως όλο το αστυνομικό προσωπικό να αισθάνεται αγχωμένο υπό την πίεση των υπηρεσιακών προβλημάτων, της ζέουσας πραγματικότητας και της κοινωνίας της ίδιας, που απαιτεί άμεσες αστυνομικές παρεμβάσεις. Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα και όχι οι όποιες αντιπαραθέσεις ή οι όποιες εγωπάθειες του κάθε διοικούντα. 6. Ξέρετε ότι το παλιό «φας, πιεις, χωροφύλακας θα βγεις», έχει μετατραπεί σε «φας, πιεις, μίνι ταξίαρχος θα βγεις»; Απάντηση: Επαναλαμβάνουμε ότι το σύστημα προαγαγών πρέπει να εκδημοκρατισθεί και να ανταποκρίνεται στις ικανότητες των αξιωματικών και τις προσφερόμενες από αυτούς υπηρεσίες. 7. Ποια λογική μπορεί να δικαιολογήσει την απαίτηση από τους αστυφύλακες και τους χαμηλόβαθμους να κρατούν το κύρος του Σώματος ψηλά; Από ποιον να παραδειγματιστούν και ποιος να συγκρατήσει αυτούς που δεν έχουν αντοχές ή δεν θέλουν να έχουν; Απάντηση: Δεν υπάρχει τέτοια λογική. Ο Αξιωματικός οφείλει να δείχνει πρώτος το παράδειγμα και να εμπνέει τους υφισταμένους του. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει σε καθημερινή βάση να δίνονται σαφείς εντολές και να ακολουθεί ο αναγκαίος έλεγχος ενός εκάστου για τα πεπραγμένα. Αυτό δεν γίνεται σήμερα, διότι στις περισσότερες υπηρεσίες και εν πάσει περιπτώσει στις υπηρεσίες αιχμής (αστυνομικά τμήματα, τμήματα ασφαλείας) οι λιγοστοί αστυνομικοί αν δεν ασχολούνται με γραφειοκρατικά ή αλλότρια καθήκοντα, λειτουργούν, πελαγοδρομώντας, υπό την πίεση της καθημερινότητας και των εκτάκτων γεγονότων. 8. Ξέρετε ότι δεν μπορεί να υπάρξουν ανέντιμοι, φυγόπονοι και ιδιοτελείς αστυφύλακες όταν διοικούνται από αξιωματικούς που οι ίδιοι δίνουν το παράδειγμα με τη χρηστή διοίκηση, την αξιοπρέπεια, τον αυτοσεβασμό και όχι τη δημιουργία «κλικών» με το «διαίρει και βασίλευε» να κυριαρχεί; Απάντηση: Τα ευχολόγια έχουν φέρει την Αστυνομία στη σημερινή αρνητική κατάσταση. Η κακώς εννοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη, η απροθυμία της διοίκησης να θεσμοθετήσει εγγυήσεις και κριτήρια διαφάνειας στο Πειθαρχικό Δίκαιο, είναι φυσικό να εκτρέφουν τη διαφθορά και την κακοδιοίκηση, αν και η λειτουργία της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων επιδεικνύει συγκεκριμένο έργο, λειτουργώντας ως μηχανισμός αυτοκάθαρσης. Έχουμε προτείνει να εξετάζονται τα παράπονα των πολιτών από ανεξάρτητες αρχές και τα πορίσματά τους να δημοσιοποιούνται. Τώρα ακούμε από τον υπουργό Εσωτερικών ότι μελετά αυτήν την πρότασή μας. 9. Ποιος μπορεί να απαλλάξει την Ελληνική Αστυνομία από την «ομηρία» πολιτικών και πολιτικάντηδων που με ωμό και προκλητικό τρόπο επεμβαίνουν στο έργο της απαιτώντας συνεχώς να καλύπτονται παρανομίες «ημετέρων» πολιτών και επιπλέον να προστατεύονται από αυτούς ακόμη και φυγόπονοι, αδιάφοροι και προκλητικοί αστυνομικοί προς «άγραν» ψήφων; Πώς μπορεί η Αστυνομία –και ειδικά στις μικρές κοινωνίες– να δουλέψει με δύο μέτρα και με δύο σταθμά; Μέχρι πού μπορεί να ελέγξει την αγανάκτησή του ο κάθε αστυνομικός; Μπορεί να είναι σωστός όταν εντός και εκτός των «τειχών» αντιμετωπίζει καταστάσεις ομηρίας; Απάντηση: Αποτελούσε πάγια θέση μας η λειτουργία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, χωρίς το στενό κορσέ της πολιτικής ηγεσίας και τις καθημερινές της «υποδείξεις» στα επιχειρησιακά – υπηρεσιακά θέματα. Με την ίδρυσή του, δεν θεσμοθετήθηκαν οι αναγκαίες εκείνες εγγυήσεις για την ανάδειξη, αξιοκρατικά και αμερόληπτα της εκάστοτε ηγεσίας. Σήμερα, όπως γνωρίζετε, έχει ανοίξει η συζήτηση για την επιλογή αρχηγού από κοινοβουλευτική επιτροπή. 10. Είναι τόσο δύσκολο να λειτουργήσει η Αστυνομία σε καθαρό δημοκρατικό πλαίσιο έτσι ώστε αφενός μεν να αναλαμβάνει τις ευθύνες της όταν πρέπει, αφετέρου δε να προστατεύει το προσωπικό της και όχι με τις αποφάσεις της να το δίνει «βορά» συνεχώς στον «Μινώταυρο» των καναλιών και της ακροαματικότητας; Απάντηση: Προφανώς είναι, όταν όπως προαναφέραμε, δεν υπάρχει σαφής πολιτική βούληση για τη λειτουργία μιας αστυνομίας με καθαρά επαγγελματικά κριτήρια. Όταν η αστυνομία θεωρείται ιδιοκτησία του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, τότε το παιχνίδι έχει χαθεί και συμβαίνουν όλα αυτά που βιώνουμε σήμερα. 11. Είναι ακατόρθωτο για την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας να απομονώσει τους «προβληματικούς» ή κωλύεται να το κάνει επειδή κάποιους βολεύει να αντιμετωπίζεται η Αστυνομία σαν «σάκος του μποξ» από τους πολίτες και να έχουν πάντα στη διάθεσή τους το εξιλαστήριο θύμα; Απάντηση: Η ηγεσία είναι αυτοπαγιδευμένη στο καθεστώς λειτουργίας που προαναφέραμε. Γνωρίζει, δυστυχώς, τις παθογένειες, διότι τις έχει διαπιστώσει από τότε που υπηρετούσε σε κατώτερα κλιμάκια. Με την αναρρίχησή της όμως προσαρμόζεται στις διαθέσεις τις αποφάσεις της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές η αόριστη κριτική ή οι επιθέσεις κατά της αστυνομίας, βολεύουν την πολιτική ηγεσία που μένει στο απυρόβλητο. 12. Γιατί και με ποιο σκεπτικό συνεχίζεται η κατά χιλιάδες πρόσληψη ειδικών φρουρών; Αν υποθέσουμε τους λόγους και τους δεχθούμε, γιατί δεν εκτελούν υπηρεσία μόνο φύλαξης στόχων, δουλειά για την οποία και προσλαμβάνονται; Πώς είναι δυνατόν να ταυτισθούν με τους λοιπούς αστυνομικούς που έχουν εισαχθεί στις σχολές αξιοκρατικά, έχουν εκπαιδευτεί από νεαρή ηλικία για τον σκοπό αυτό, που έχουν ζήσει το πεζοδρόμιο, τις προκλήσεις, τις απειλές κ.λπ.; Πώς είναι δυνατόν να βρίσκεται κάποιος στα τριάντα του με ένα όπλο στο χέρι, ουσιαστικά ανεκπαίδευτος, παρορμητικός και στερούμενος κάθε έννοιας ενσυνείδητης πειθαρχίας; Είναι δυνατόν να λειτουργήσει Αστυνομία δύο ταχυτήτων; Δεν θα υπάρχουν συνεχείς προστριβές μεταξύ των μελών της; Αυτό είναι το ζητούμενο; Απάντηση: Το φαινόμενο των ειδικών φρουρών, χωρίς να αδικούμε σε προσωπικό επίπεδο τους συναδέλφους μας, συνιστά σκάνδαλο. Πουθενά στον κόσμο μια ειδικότητα εργαζομένων δεν εξελίσσεται σε μια άλλη ειδικότητα με τόσο σαθρές διαδικασίες. Θέση μας ήταν και είναι το εξής: όποιος ειδικός φρουρός θέλει να γίνει αστυνομικός μπορεί να δώσει εξετάσεις μέσω του συστήματος των πανελληνίων εξετάσεων και να υποστεί την απαραίτητη εκπαίδευση. 13. Αφού οι μεγάλες πόλεις και ειδικά η επαρχία αιμορραγούν από έλλειψη αστυνομικής δύναμης, γιατί δεν εισάγονται στις αστυνομικές σχολές περισσότεροι; Γιατί τα κενά που δημιουργούνται πρέπει να καλυφθούν από «αλεξιπτωτιστές»; Απάντηση: Το πρόβλημα είναι οικονομικό. Δεν διατίθενται κονδύλια για μεγαλύτερο αριθμό προσληφθέντων, αλλά και για τη βελτίωση της εκπαίδευσης. 14. Γιατί σε Αστυνομικές Διευθύνσεις με τρομακτικό έλλειμμα δύναμης «ελαφρά τη καρδία» ιδρύονται νέα αστυνομικά τμήματα χωρίς να υπάρχει φροντίδα για την αντίστοιχη στελέχωσή τους η οποία γίνεται «κουτσουρεύοντας» τη δύναμη των ήδη υπαρχόντων Α.Τ. και έτσι αντί π.χ. πέντε «προβληματικές» υπηρεσίες που υπήρχαν πριν να γίνονται εφτά; Πώς μπορεί να λειτουργήσει αστυνομικό τμήμα με εφτά-οκτώ άτομα μαζί με τον διοικητή; Θέτουν τον εαυτόν τους στη διάθεση της υπηρεσίας επί 24ώρου βάσεως; Απάντηση: Είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ο θεσμός των Πολυδύναμων αστυνομικών μονάδων, σωστά υιοθετήθηκε το 1995, αλλά λησμονήθηκε και υπονομεύθηκε με τις πρώτες αντιδράσεις. Τώρα η σημερινή ηγεσία σκέφτεται να προβεί σε συμπτύξεις υπηρεσιών. Εμείς υποστηρίζουμε αυτήν την προσπάθεια, αλλά πιστεύουμε ότι απαιτείται μεγάλη προσοχή για να μην υπάρξουν αντιδράσεις από τους μη ενημερωμένους συμπολίτες μας. Επισημαίνουμε από πλευράς μας σε συνεργασία με το Πάντειο Πανεπιστήμιο έγινε ειδική μελέτη για την αναδιάρθρωση – αναδιοργάνωση των αστυνομικών υπηρεσιών και το σχετικό πόρισμα με τα συμπεράσματα της όλης εργασίας έχουν κατατεθεί αρμοδίως από το 2002 χωρίς όμως αυτά μέχρι σήμερα να γίνουν αποδεκτά ή να τύχουν κάποιας αξιοποίησης. 15. Είναι δυνατόν από τη μια να γίνεται εξοικονόμηση δύναμης, υποθέτουμε για λόγους οικονομίας, και από την άλλη να δαπανώνται τεράστια ποσά για «ενίσχυση υπηρεσίας» μέσα στα όρια των Γενικών Αστυνομικών Διευθύνσεων και όχι μόνο; Π.χ. πόσο κοστίζουν για το Δημόσιο οι τετράμηνες αποσπάσεις προσωπικού από τις Αστυνομικές Διευθύνσεις Ζακύνθου, Κεφαλληνίας, Λευκάδας προς την Αστυν. Διεύθυνση Κερκύρας; Ήταν τόσο σοβαρός ο λόγος που τις επέβαλε και εάν ναι, γιατί από τον ένα νομό σταμάτησαν με την επέμβαση του βουλευτή του; Γιατί πρέπει πάντα με «έξωθεν» παρεμβάσεις να διορθώνονται τα λάθη; Πώς διατάσσεται Αστυνομική Διεύθυνση με εκατό άτομα δύναμη να ενισχύσει άλλη με περίπου τετρακόσια άτομα δύναμη; Πώς αυτή η Διεύθυνση να αντεπεξέλθει έστω και στοιχειωδώς στα αστυνομικά της καθήκοντα, ειδικά εάν η έκταση που αστυνομεύει είναι σχεδόν τριπλάσια από αυτήν που ζητά ενίσχυση; Απάντηση: Η αναρθολογική χρήση του αστυνομικού προσωπικού, είναι κοινό μυστικό. Άποψη και θέση μας είναι ότι τα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα, δεν αντιμετωπίζονται με αστυνομικούς χειρισμούς. 16. Γιατί η γραφειοκρατία αντί να μειώνεται συνεχώς αυξάνεται; Γιατί αυτός ο όγκος των ουσιαστικά άχρηστων περιοδικών αναφορών και στατιστικών στοιχείων; Γνωρίζετε ότι η εφαρμογή αυτού του «περίφημου» Police On Line της Ελληνικής Αστυνομίας, για το οποίο σπαταλήθηκαν τεράστια χρηματικά ποσά και χρηματοδοτήθηκε από την ΕΟΚ, όχι μόνο δεν διευκόλυνε το έργο των αστυνομικών, αλλά το επιβάρυνε κατά πολύ; Σε ποιο μορφωτικό επίπεδο αστυνομικών απευθύνονται οι πολυσύνθετες εφαρμογές του; Μήπως υπάρχει η αίσθηση στους υπεύθυνους της εφαρμογής ότι όλοι οι αστυνομικοί κατέχουν πτυχίο πληροφορικής και ειδικά αυτοί που έχουν είκοσι, είκοσι πέντε και τριάντα χρόνια υπηρεσίας; Γνωρίζετε ότι καλούνται αστυνομικοί που δεν έχουν ποτέ μέχρι σήμερα ασχοληθεί με γραφική δουλειά και δεν έχουν γράψει ποτέ ούτε δύο λέξεις σε γραφομηχανή, να χειριστούν ηλεκτρονικό υπολογιστή; Αλήθεια. Πόσοι διοικητές αξιωματικοί γνωρίζουν στοιχειωδώς τη χρήση Η.Υ. και πόσοι φορτώνουν και αυτό το φορτίο στις πλάτες κάποιου υφισταμένου τους που –δυστυχώς για εκείνον– τυχαίνει να έχει κάποιες γνώσεις; Μήπως η εφαρμογή αυτή έγινε γρήγορα και αβασάνιστα μόνο και μόνο για να απορροφηθούν τα κονδύλια; Απάντηση: Είμαστε υπέρ του αυστηρού ελέγχου των υπηρεσιακών ενεργειών και της εφαρμογής των αποφάσεων με κάθε προσφερόμενο τεχνολογικό μέσο. Η πλήρης μηχανοργάνωση των λειτουργιών μπορεί και πρέπει να περιορίσει τη γραφειοκρατία και τη διακίνηση έντυπων αναφορών. Το εγχείρημα είναι δύσκολο και δεν μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα και σε όλη του την έκταση, δεδομένου ότι η πλειονότητα των αξιωματικών δεν έχει γνώση του αντικειμένου. Για την γραφειοκρατία και την αντιμετώπισή της με δική μας πρωτοβουλία και σε συνεργασία με ειδικούς επιστήμονες έγινε σχετική έρευνα κατά το έτος 2005, το πόρισμα της οποίας κατατέθηκε αρμοδίως χωρίς τούτο να τύχει κάποιας αξιοποίησης από τους υπευθύνους. 17. Γιατί διαχέεται στην ατμόσφαιρα ότι η Ελληνική Αστυνομία βάλτωσε; Μήπως η πολιτική και η φυσική ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας πρέπει να δώσει παράδειγμα ευθύνης, ευθύτητας, ευθιξίας και ανεξαρτήτως κόστους να βάλει βαθιά το νυστέρι στην πληγή; Απάντηση: Χωρίς μηδενιστική διάθεση, τα καθημερινά κρούσματα δημιουργούν αυτήν την εντύπωση. Η πρότασή μας για τη σύσταση διακομματικής επιτροπής της βουλής θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός σοβαρού διαλόγου για συγκεκριμένα προβλήματα της αστυνομίας ώστε τα ίδια τα κόμματα να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί και αν δρομολογήσουν λύσεις, χωρίς τις γνωστές ανέξοδες αντιπολιτευτικές κορώνες. Απαιτείται συναίνεση. |
Προς τον κύριο Νίκο Χατζηνικολάου
Αθήνα 24 Μαρτίου 2009 Προς: Τον Αξιότιμο κύριο Νίκο Χατζηνικολάου Κύριε Χατζηνικολάου Επιτρέψτε μας να σας ευχαριστήσουμε ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων για το διαρκές σας ενδιαφέρον όσον αφορά την ανάδειξη των υπαρκτών προβλημάτων και των αιτίων που έχουν οδηγήσει την Ελληνική Αστυνομία στα σημερινά παρακμιακά φαινόμενα, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνετε διαρκώς κι εσείς με τη μεγάλη σας δημοσιογραφική εμπειρία. Θα θέλαμε, ωστόσο, να εκφράσουμε το παράπονό μας, διότι σε μια περίοδο κρίσης ακούγονται και προβάλλονται, συστηματικά, ακραίες φωνές και δήθεν επιχειρήματα εκ μέρους αστυνομικών, που δεν έχουν καμία σχέση με το δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο όλων των μελών της Ελληνικής Αστυνομίας. Η επανάληψη από τους ίδιους και μάλιστα των ίδιων στερεότυπων αντιλήψεων, με την παράλληλη αποσιώπηση των θέσεων και των προσπαθειών της ΠΟΑΣΥ για τον εκσυγχρονισμό και τον εκδημοκρατισμό της Ελληνικής Αστυνομίας, πολύ φοβούμαστε ότι θα οδηγήσει στην εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων αφενός για το συνδικαλιστικό μας κίνημα, αφετέρου δε για τις πολιτικές εκείνες που κατά την άποψή μας πρέπει να υιοθετηθούν από την Πολιτεία για την έξοδο από την κρίση και οι οποίες εκτιμώνται ιδιαίτερα θετικά από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου της χώρας. Επιτρέψτε μας, επίσης, με αφορμή και το χθεσινοβραδινό σας ερώτημα, στο πλαίσιο της εκπομπής «Πρόσωπο με Πρόσωπο», αναφορικά με το «αμετάθετο», για το οποίο δεν δόθηκαν επαρκείς απαντήσεις, να σας καταστήσουμε κοινωνό των εξής δεδομένων: Πολύ φοβούμαστε ότι γίνεται εκ του πονηρού –όχι από σας βεβαίως- η εκ νέου ανακίνηση ενός ζητήματος που είχε κλείσει το καλοκαίρι του 2008 από τον υπουργό Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλο, όταν ο ίδιος είχε κατανοήσει ότι άλλες είναι οι προτεραιότητες και άλλες οι τομές που πρέπει να γίνουν για να σταματήσει η κατρακύλα της ΕΛ.ΑΣ.. Δυστυχώς, κάθε φορά που «στριμώχνεται» η πολιτική, αλλά και η υπηρεσιακή μας ηγεσία, επιχειρείται η μετάθεση ευθυνών προς τα κάτω. Κάποιοι εστιάζουν μονίμως την όποια μεταρρυθμιστική τους προσπάθεια στα θέματα προσωπικού, επιχειρώντας να πείσουν την ελληνική κοινωνία ότι οι δυσλειτουργίες και οι επιχειρησιακές αστοχίες οφείλονται κυρίως στην πλημμελή άσκηση των καθηκόντων των συναδέλφων μας. Χωρίς να υποστηρίζουμε ότι όλα βαίνουν καλώς, -τα γεγονότα άλλωστε βοούν από μόνα τους- κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι καταργώντας π.χ. τα αντικειμενικά κριτήρια μεταθέσεων, την «εντοπιότητα», όπως λένε, θα διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Χωρίς να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι υπάρχουν και προσωπικές ευθύνες σε πλήθος υποθέσεων για τις οποίες έχει υποστεί δριμύτατη κριτική το Αστυνομικό Σώμα, εξακολουθούμε να επιμένουμε ότι τα γνωστά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με αποσπασματικά μέτρα, πόσο μάλλον με τη φοβέρα και την επίκληση γνωστών από το παρελθόν αυταρχικών μεθόδων διοίκησης, όπως προφανώς επιδιώκουν σήμερα, εκείνοι που θέλουν να επαναφέρουν το μέτρο της μετάθεσης, ως διαδικασία «σωφρονισμού» και μέρος του Πειθαρχικού Δικαίου. Κύριε Χατζηνικολάου, Θέλουμε να γνωρίζετε ότι το ίδιο το συνδικαλιστικό μας κίνημα, χωρίς καμία συντεχνιακή διάθεση, σε ανύποπτο χρόνο, είχε ζητήσει να γίνουν ορισμένες βελτιώσεις του ισχύοντος Π.Δ. προς την κατεύθυνση της ορθολογικής διαχείρισης του αστυνομικού προσωπικού και της αντιμετώπισης των στρεβλώσεων που υπάρχουν σήμερα όσον αφορά π.χ. την πληθώρα βαθμών (πού ακούστηκε στην Ευρώπη να υπάρχει Αστυνομικό Σώμα με 13 βαθμούς στην ιεραρχία του, όταν αυτό το σχήμα δεν υπάρχει ούτε στις Ένοπλες Δυνάμεις των μεγάλων χωρών), αλλά η αστυνομική διοίκηση, με ευθύνη της οποίας δημιουργήθηκε η ισχύουσα εξαμβλωματική ιεραρχία, δεν τολμά να συζητήσει σοβαρά τις προτάσεις μας, διότι έχει συνηθίσει στη «βιομηχανία» παραγωγής στρατηγών, αλλά χωρίς οπλίτες... Επί της ουσίας, λοιπόν, της απόρριψης οποιασδήποτε πρότασης για κατάργηση του ισχύοντος Κώδικα Μεταθέσεων, σας επισημαίνουμε εκ νέου τις θέσεις μας, επιζητώντας την καλοπροαίρετη κριτική και απορρίπτοντας τους όποιους αφορισμούς και την όποια εύκολη κριτική. Η Ομοσπονδία πάντα υποστήριζε και εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι ο Κανονισμός Μεταθέσεων αποτελεί ένα σημαντικό πλαίσιο εργασία (και όχι μια τυχαία ρύθμιση ρουσφετολογικού περιεχομένου), με στόχο την επαγγελματική καταξίωση του αστυνομικού, διότι πάντα λέει το εξής απλό: Μόνο όταν η διοίκηση γνωρίζει ποιός και γιατί υπηρετεί στη συγκεκριμένη θέση εργασίας, μόνο τότε μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς περιμένει από αυτόν ως Υπηρεσία. Είναι άκρως επικίνδυνη και παραπλανητική η εντύπωση που θέλουν κάποιοι να περάσουν στην κοινή γνώμη ότι δηλαδή για την αναποτελεσματικότητα της αστυνομίας φταίει το «αμετάθετο». Υποστηρίζουν ότι η υπηρεσία στον τόπο συμφερόντων δημιουργεί εξαρτήσεις και δεσμεύσεις που δήθεν εμποδίζουν τον αστυνομικό να ασκήσει αμερόληπτα και ανεπηρέαστα τα καθήκοντά του, αλλά την ίδια ώρα παραβλέπουν το γεγονός ότι στο Λεκανοπέδιο Αττικής, όπου η διοίκηση έχει τη δυνατότητα μεταθέσεων, η εγκληματικότητα καλπάζει και η αναποτελεσματικότητα των υπηρεσιών είναι δεδομένη. Μάλιστα, όσοι διακινούν αυτό το επιχείρημα, αποσιωπούν το γεγονός ότι άλλες εξίσου σημαντικές υπηρεσίες (Δημοτική Αστυνομία, Συνοριακές υπηρεσίες κλπ) στελεχώνονται –και καλά κάνουν- με υπαλλήλους, χωρίς να τίθενται απαγορευτικά κριτήρια. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι η επαναφορά της «εντοπιότητας» εκφράζει μια νοοτροπία του παρελθόντος που εμποδίζει τους φορείς της να αντιληφθούν ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί σήμερα η δυνατότητα που είχε κάποτε η διοίκηση να μεταθέτει τους υφισταμένους υπαλλήλους ανά πάσα ώρα και στιγμή. Αυτό ήταν ένα μέτρο ενταγμένο στην άσκηση αυταρχικής διοίκησης και λειτουργούσε κάποτε εκφοβιστικά, κυρίως προς τους χαμηλόβαθμους. Γίνονταν δε μεταθέσεις χωρίς να διασφαλίζεται η βελτίωση της όποιας υπηρεσιακής απόδοσης του μετατιθέμενου. Απλώς διασφαλιζόταν το κακώς εννοούμενο υπηρεσιακό συμφέρον ή το όποιο γόητρο του προϊσταμένου αξιωματικού. Το επιχείρημα για τη δήθεν ευεργετική λειτουργία της μετάθεσης ως μέτρου σωφρονισμού, θα μπορούσε να έχει βάση αν δεν είχαν αλλάξει τα εγκληματολογικά δεδομένα σε ολόκληρη τη χώρα, αν δεν είχαν αλλάξει τα ίδια τα κοινωνιολογικά στοιχεία που επηρεάζουν και κατευθύνουν τη δράση της ίδιας της αστυνομίας, αν δεν προείχε η επαγγελματική καταξίωση και η εξειδίκευση των αστυνομικών, αν δεν είχε υπαχθεί τελικά η Ελληνική Αστυνομία στο υπουργείο Εσωτερικών, μια απόφαση που σηματοδότησε τις νέες σχέσεις που πρέπει να διέπουν την λειτουργία της αστυνομίας και τις σχέσεις της κοινωνίας με τους πολίτες. Αν θέλουμε μια αστυνομία – στρατό, που θα λειτουργεί πάνω από την κοινωνία, τότε πράγματι πρέπει να αναζητηθούν άλλα πρότυπα και άλλες μέθοδοι πειθαναγκασμού, όχι μόνο των αστυνομικών, αλλά και των ίδιων των συμπολιτών μας... Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γνωρίζετε ότι η κατοχύρωση του Κώδικα Μεταθέσεων και όχι του «αμετάθετου», ως εσφαλμένα κατά κόρον αναφέρεται, (καθόσον αμετάθετο δεν ισχύει για τους αστυνομικούς), και το καθεστώς των μορίων έχουν δημιουργήσει ισχυρά τετελεσμένα σε υπηρεσιακό, ατομικό-οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο: Α. Η Υπηρεσία έχει καταφέρει σε ένα βαθμό κάποιο ορθολογισμό στη διαχείριση του προσωπικού της. Β. Ο αστυνομικός έχει απαλλαγεί από το άγχος της μετάθεσης και των όποιων συμπεριφορών του προϊσταμένου του. Γ. Η κοινωνία γνωρίζει ότι ο αστυνομικός έχει πετύχει ένα άλφα επίπεδο λειτουργίας μέσα σε μια συγκροτημένη υπηρεσία, η οποία τον προστάζει να εκπληρώσει συγκεκριμένο έργο σε καθημερινό πλαίσιο. Αυτή η σχέση έχει κατακτηθεί σταδιακά τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν έχει αξιοποιηθεί προς όφελος της Υπηρεσίας με ευθύνη κυρίως της διοίκησης. Το αν είναι σεβαστός και σε ποιο βαθμό ο αστυνομικός σε μια κοινωνία, πρέπει να απασχολήσει την Υπηρεσία και όλους μας. Αντί, λοιπόν, κάποιοι να υποσκάπτουν τη λειτουργία της αστυνομίας και την προοπτική των ίδιων των αστυνομικών, καλό θα ήταν να δρομολογήσουν μια νέα πολιτική όσον αφορά τη διαχείριση του προσωπικού και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών, που θα περιλάμβανε και τα ακόλουθα: 1) Η αρμόδια διεύθυνση οφείλει να καταγράψει τις πραγματικές θέσεις εργασίας όλων των αστυνομικών με στόχο να επανέλθει η υπηρεσιακή τάξη. Να καταργηθούν αποσπάσεις, έκτακτες μετακινήσεις που έχουν μόνιμη βάση κλπ. Σε όποιες υπηρεσίες έχουν δημιουργηθεί στρεβλώσεις (υπεράριθμοι ή το αντίθετο) η Υπηρεσία οφείλει να τις αντιμετωπίσει σε συνεργασία με τα τοπικά σωματεία με γνώμονα το συμφέρον της υπηρεσίας και χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα σε ατομικό ή οικογενειακό επίπεδο. 2) Να καταγραφούν όλα τα αιτήματα των συναδέλφων για μετάθεση λόγω προσωπικών και άλλων λόγων και να εξεταστεί ποια από αυτά είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν είτε άμεσα είτε σε βάθος χρόνου. 3) Να καταγραφούν τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις ενός εκάστου αστυνομικού και να του γνωστοποιηθούν με την επισήμανση ότι αυτά ελέγχονται σε ημερήσια βάση. 4) Η απόδοση του προσωπικού και κάθε υπηρεσίας ξεχωριστά πρέπει να αξιολογείται και να παρουσιάζεται δημόσια. Κατ' αρχήν σε υπηρεσιακές συσκέψεις και στη συνέχεια παρουσία των ΜΜΕ και παραγόντων κάθε νομού. Μόνο όταν η τοπική κοινωνία γνωρίζει τα προβλήματα και την προσφορά των υπηρεσιών, μπορεί να κατανοήσει τυχόν αδυναμίες και να βοηθήσει στην επίλυσή τους. Η ίδια η κοινωνία θα ήθελε να γνωρίζει τις δυνατότητες των αστυνομικών, τι προβλήματα έχουν και πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν αυτά. Οι θεωρίες ότι η αστυνομία λειτουργεί μόνο στο παρασκήνιο και στο σκοτάδι, δεν έχουν εφαρμογή σε ανοικτές και πολυπολιτισμικές κοινωνίες. Άλλο πράγμα οι υπηρεσίες ασφαλείας που λειτουργούν με μυστικούς, και άλλο η κοινοτική αστυνόμευση, η οποία και πάλι μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες των υπηρεσιών ασφαλείας πολύ πιο εύκολα, όταν είναι γνωστό σε τι επίπεδα κινείται η αστυνομία. 5) Η διοίκηση όταν ελέγχει σε ημερήσια βάση την απόδοση των υφισταμένων της, γνωρίζει ποιος δεν πλησιάζει τους στόχους, γνωρίζει ποιος έχει πρόβλημα και προσπαθεί να το θεραπεύσει. Έχει τα μέσα να το πράξει και είναι αστείο να επικαλείται τον μπαμπούλα της μετάθεσης. Διότι όποιος δεν δουλεύει για τον άλφα ή βήτα λόγο σε μια υπηρεσία, είναι βέβαιο ότι δεν θα είναι αποτελεσματικός ούτε στην επόμενη υπηρεσία που θα τον στείλουν. 6) Όσο για τους διεφθαρμένους ή τους ύποπτους τελέσεως αξιόποινων πράξεων, από πότε η Υπηρεσία αποφάσισε ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν με μια απλή μετάθεση και όχι με τις προβλεπόμενες διαδικασίες (Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων κ.λπ.;) Κύριε Χατζηνικολάου, Θα συμφωνείτε μαζί μας ότι η ανανέωση της σύνθεσης μιας υπηρεσίας και της αστυνομίας συνολικά, είναι άλλο κεφάλαιο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κοντόφθαλμα μέσα από πρόσκαιρες μεταθέσεις. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε πολλά άλλα επιχειρήματα, αλλά κυρίως τις προτάσεις μας για τις μεγάλες τομές που επιβάλλεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε να προωθηθούν από την πολιτική ηγεσία για να μην αισθάνεται ανασφαλής ο συμπολίτης μας, ο ίδιος ο συνάδελφός μας. Δεν το πράττουμε, διότι είμαστε βέβαιοι ότι παρακολουθείτε τις πρωτοβουλίες μας και λαμβάνετε γνώση των θετικών είτε των αρνητικών «παρενεργειών» που προκαλούν. Με την ελπίδα ότι θα φιλοξενήσετε και τις δικές μας θέσεις για ένα θέμα, που επαναλαμβάνουμε, δεν είναι «συντεχνιακό» αλλά που είναι καίριο διότι άπτεται της φιλοσοφίας και της αποτελεσματικής λειτουργίας ολόκληρου του αστυνομικού οργανισμού, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων. |
Προς την κυρία Σοφία Βούλτεψη
Αθήνα 24 Μαρτίου 2009 Προς: Την Αξιότιμη κυρία Σοφία Βούλτεψη Κυρία Βούλτεψη, Επιτρέψτε μας, με αφορμή την παρέμβασή σας στο χθεσινοβραδινό πάνελ της εκπομπής «Πρόσωπο με Πρόσωπο» στον τηλεοπτικό σταθμό «Alter», αναφορικά με το «αμετάθετο», αλλά και με αφορμή σχόλιά σας στην εφημερίδα «Απογευματινή», ότι για το ξεχαρβάλωμα των υπηρεσιών ευθύνεται και το «αμετάθετο» να σας ενημερώσουμε για τις θέσεις της Ομοσπονδίας μας. Πολύ φοβούμαστε ότι γίνεται εκ του πονηρού –όχι από σας βεβαίως- η εκ νέου ανακίνηση ενός ζητήματος που είχε κλείσει το καλοκαίρι του 2008 από τον υπουργό Εσωτερικών κ. Προκόπη Παυλόπουλο, όταν ο ίδιος είχε κατανοήσει ότι άλλες είναι οι προτεραιότητες και άλλες οι τομές που πρέπει να γίνουν για να σταματήσει η κατρακύλα της ΕΛ.ΑΣ.. Δυστυχώς, κάθε φορά που «στριμώχνεται» η πολιτική, αλλά και η υπηρεσιακή μας ηγεσία, επιχειρείται η μετάθεση ευθυνών προς τα κάτω. Κάποιοι εστιάζουν μονίμως την όποια μεταρρυθμιστική τους προσπάθεια στα θέματα προσωπικού, επιχειρώντας να πείσουν την ελληνική κοινωνία ότι οι δυσλειτουργίες και οι επιχειρησιακές αστοχίες οφείλονται κυρίως στην πλημμελή άσκηση των καθηκόντων των συναδέλφων μας. Χωρίς να υποστηρίζουμε ότι όλα βαίνουν καλώς, -τα γεγονότα άλλωστε βοούν από μόνα τους- κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι καταργώντας π.χ. τα αντικειμενικά κριτήρια μεταθέσεων, την «εντοπιότητα», όπως λένε, θα διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Χωρίς να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι υπάρχουν και προσωπικές ευθύνες σε πλήθος υποθέσεων για τις οποίες έχει υποστεί δριμύτατη κριτική το Αστυνομικό Σώμα, εξακολουθούμε να επιμένουμε ότι τα γνωστά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με αποσπασματικά μέτρα, πόσο μάλλον με τη φοβέρα και την επίκληση γνωστών από το παρελθόν αυταρχικών μεθόδων διοίκησης, όπως προφανώς επιδιώκουν σήμερα, εκείνοι που θέλουν να επαναφέρουν το μέτρο της μετάθεσης, ως διαδικασία «σωφρονισμού» και μέρος του Πειθαρχικού Δικαίου. Κυρία Βούλτεψη, Θέλουμε να γνωρίζετε ότι το ίδιο το συνδικαλιστικό μας κίνημα, χωρίς καμία συντεχνιακή διάθεση, σε ανύποπτο χρόνο, είχε ζητήσει να γίνουν ορισμένες βελτιώσεις του ισχύοντος Π.Δ. προς την κατεύθυνση της ορθολογικής διαχείρισης του αστυνομικού προσωπικού και της αντιμετώπισης των στρεβλώσεων που υπάρχουν σήμερα, όσον αφορά π.χ. την πληθώρα βαθμών (πού ακούστηκε στην Ευρώπη να υπάρχει Αστυνομικό Σώμα με 13 βαθμούς στην ιεραρχία του, όταν αυτό το σχήμα δεν υπάρχει ούτε στις Ένοπλες Δυνάμεις των μεγάλων χωρών), αλλά η αστυνομική διοίκηση, με ευθύνη της οποίας δημιουργήθηκε η ισχύουσα εξαμβλωματική ιεραρχία, δεν τολμά να συζητήσει σοβαρά τις προτάσεις μας, διότι έχει συνηθίσει στη «βιομηχανία» παραγωγής στρατηγών, αλλά χωρίς οπλίτες... Επί της ουσίας, λοιπόν, της απόρριψης οποιασδήποτε πρότασης για κατάργηση του ισχύοντος Κώδικα Μεταθέσεων, σας επισημαίνουμε εκ νέου τις θέσεις μας, επιζητώντας την καλοπροαίρετη κριτική και απορρίπτοντας τους όποιους αφορισμούς και την όποια εύκολη κριτική. Η Ομοσπονδία πάντα υποστήριζε και εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι ο Κανονισμός Μεταθέσεων αποτελεί ένα σημαντικό πλαίσιο εργασία (και όχι μια τυχαία ρύθμιση ρουσφετολογικού περιεχομένου), με στόχο την επαγγελματική καταξίωση του αστυνομικού, διότι πάντα λέει το εξής απλό: Μόνο όταν η διοίκηση γνωρίζει ποιός και γιατί υπηρετεί στη συγκεκριμένη θέση εργασίας, μόνο τότε μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς περιμένει από αυτόν ως Υπηρεσία. Είναι άκρως επικίνδυνη και παραπλανητική η εντύπωση που θέλουν κάποιοι να περάσουν στην κοινή γνώμη ότι δηλαδή για την αναποτελεσματικότητα της αστυνομίας φταίει το «αμετάθετο». Υποστηρίζουν ότι η υπηρεσία στον τόπο συμφερόντων δημιουργεί εξαρτήσεις και δεσμεύσεις που δήθεν εμποδίζουν τον αστυνομικό να ασκήσει αμερόληπτα και ανεπηρέαστα τα καθήκοντά του, αλλά την ίδια ώρα παραβλέπουν το γεγονός ότι στο Λεκανοπέδιο Αττικής, όπου η διοίκηση έχει τη δυνατότητα μεταθέσεων, η εγκληματικότητα καλπάζει και η αναποτελεσματικότητα των υπηρεσιών είναι δεδομένη. Μάλιστα, όσοι διακινούν αυτό το επιχείρημα, αποσιωπούν το γεγονός ότι άλλες εξίσου σημαντικές υπηρεσίες (Δημοτική Αστυνομία, Συνοριακές υπηρεσίες κλπ) στελεχώνονται –και καλά κάνουν- με υπαλλήλους, χωρίς να τίθενται απαγορευτικά κριτήρια. Θεωρούμε, λοιπόν, ότι η επαναφορά της «εντοπιότητας» εκφράζει μια νοοτροπία του παρελθόντος που εμποδίζει τους φορείς της να αντιληφθούν ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί σήμερα η δυνατότητα που είχε κάποτε η διοίκηση να μεταθέτει τους υφισταμένους υπαλλήλους ανά πάσα ώρα και στιγμή. Αυτό ήταν ένα μέτρο ενταγμένο στην άσκηση αυταρχικής διοίκησης και λειτουργούσε κάποτε εκφοβιστικά, κυρίως προς τους χαμηλόβαθμους. Γίνονταν δε μεταθέσεις χωρίς να διασφαλίζεται η βελτίωση της όποιας υπηρεσιακής απόδοσης του μετατιθέμενου. Απλώς διασφαλιζόταν το κακώς εννοούμενο υπηρεσιακό συμφέρον ή το όποιο γόητρο του προϊσταμένου αξιωματικού. Το επιχείρημα για τη δήθεν ευεργετική λειτουργία της μετάθεσης ως μέτρου σωφρονισμού, θα μπορούσε να έχει βάση αν δεν είχαν αλλάξει τα εγκληματολογικά δεδομένα σε ολόκληρη τη χώρα, αν δεν είχαν αλλάξει τα ίδια τα κοινωνιολογικά στοιχεία που επηρεάζουν και κατευθύνουν τη δράση της ίδιας της αστυνομίας, αν δεν προείχε η επαγγελματική καταξίωση και η εξειδίκευση των αστυνομικών, αν δεν είχε υπαχθεί τελικά η Ελληνική Αστυνομία στο υπουργείο Εσωτερικών, μια απόφαση που σηματοδότησε τις νέες σχέσεις που πρέπει να διέπουν την λειτουργία της αστυνομίας και τις σχέσεις της κοινωνίας με τους πολίτες. Αν θέλουμε μια αστυνομία – στρατό, που θα λειτουργεί πάνω από την κοινωνία, τότε πράγματι πρέπει να αναζητηθούν άλλα πρότυπα και άλλες μέθοδοι πειθαναγκασμού, όχι μόνο των αστυνομικών, αλλά και των ίδιων των συμπολιτών μας... Κυρία Βούλτεψη, Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γνωρίζετε ότι η κατοχύρωση του Κώδικα Μεταθέσεων και όχι του «αμετάθετου», ως εσφαλμένα κατά κόρον αναφέρεται, (καθόσον αμετάθετο δεν ισχύει για τους αστυνομικούς), και το καθεστώς των μορίων έχουν δημιουργήσει ισχυρά τετελεσμένα σε υπηρεσιακό, ατομικό-οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο: Α. Η Υπηρεσία έχει καταφέρει σε ένα βαθμό κάποιο ορθολογισμό στη διαχείριση του προσωπικού της. Β. Ο αστυνομικός έχει απαλλαγεί από το άγχος της μετάθεσης και των όποιων συμπεριφορών του προϊσταμένου του. Γ. Η κοινωνία γνωρίζει ότι ο αστυνομικός έχει πετύχει ένα άλφα επίπεδο λειτουργίας μέσα σε μια συγκροτημένη υπηρεσία, η οποία τον προστάζει να εκπληρώσει συγκεκριμένο έργο σε καθημερινό πλαίσιο. Αυτή η σχέση έχει κατακτηθεί σταδιακά τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν έχει αξιοποιηθεί προς όφελος της Υπηρεσίας με ευθύνη κυρίως της διοίκησης. Το αν είναι σεβαστός και σε ποιο βαθμό ο αστυνομικός σε μια κοινωνία, πρέπει να απασχολήσει την Υπηρεσία και όλους μας. Αντί, λοιπόν, κάποιοι να υποσκάπτουν τη λειτουργία της αστυνομίας και την προοπτική των ίδιων των αστυνομικών, καλό θα ήταν να δρομολογήσουν μια νέα πολιτική όσον αφορά τη διαχείριση του προσωπικού και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών, που θα περιλάμβανε και τα ακόλουθα: 1) Η αρμόδια διεύθυνση οφείλει να καταγράψει τις πραγματικές θέσεις εργασίας όλων των αστυνομικών με στόχο να επανέλθει η υπηρεσιακή τάξη. Να καταργηθούν αποσπάσεις, έκτακτες μετακινήσεις που έχουν μόνιμη βάση κλπ. Σε όποιες υπηρεσίες έχουν δημιουργηθεί στρεβλώσεις (υπεράριθμοι ή το αντίθετο) η Υπηρεσία οφείλει να τις αντιμετωπίσει σε συνεργασία με τα τοπικά σωματεία με γνώμονα το συμφέρον της υπηρεσίας και χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα σε ατομικό ή οικογενειακό επίπεδο. 2) Να καταγραφούν όλα τα αιτήματα των συναδέλφων για μετάθεση λόγω προσωπικών και άλλων λόγων και να εξεταστεί ποια από αυτά είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν είτε άμεσα είτε σε βάθος χρόνου. 3) Να καταγραφούν τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις ενός εκάστου αστυνομικού και να του γνωστοποιηθούν με την επισήμανση ότι αυτά ελέγχονται σε ημερήσια βάση. 4) Η απόδοση του προσωπικού και κάθε υπηρεσίας ξεχωριστά πρέπει να αξιολογείται και να παρουσιάζεται δημόσια. Κατ' αρχήν σε υπηρεσιακές συσκέψεις και στη συνέχεια παρουσία των ΜΜΕ και παραγόντων κάθε νομού. Μόνο όταν η τοπική κοινωνία γνωρίζει τα προβλήματα και την προσφορά των υπηρεσιών, μπορεί να κατανοήσει τυχόν αδυναμίες και να βοηθήσει στην επίλυσή τους. Η ίδια η κοινωνία θα ήθελε να γνωρίζει τις δυνατότητες των αστυνομικών, τι προβλήματα έχουν και πώς μπορεί να αντιμετωπιστούν αυτά. Οι θεωρίες ότι η αστυνομία λειτουργεί μόνο στο παρασκήνιο και στο σκοτάδι, δεν έχουν εφαρμογή σε ανοικτές και πολυπολιτισμικές κοινωνίες. Άλλο πράγμα οι υπηρεσίες ασφαλείας που λειτουργούν με μυστικούς, και άλλο η κοινοτική αστυνόμευση, η οποία και πάλι μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες των υπηρεσιών ασφαλείας πολύ πιο εύκολα, όταν είναι γνωστό σε τι επίπεδα κινείται η αστυνομία. 5) Η διοίκηση όταν ελέγχει σε ημερήσια βάση την απόδοση των υφισταμένων της, γνωρίζει ποιος δεν πλησιάζει τους στόχους, γνωρίζει ποιος έχει πρόβλημα και προσπαθεί να το θεραπεύσει. Έχει τα μέσα να το πράξει και είναι αστείο να επικαλείται τον μπαμπούλα της μετάθεσης. Διότι όποιος δεν δουλεύει για τον άλφα ή βήτα λόγο σε μια υπηρεσία, είναι βέβαιο ότι δεν θα είναι αποτελεσματικός ούτε στην επόμενη υπηρεσία που θα τον στείλουν. 6) Όσο για τους διεφθαρμένους ή τους ύποπτους τελέσεως αξιόποινων πράξεων, από πότε η Υπηρεσία αποφάσισε ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν με μια απλή μετάθεση και όχι με τις προβλεπόμενες διαδικασίες (Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων κ.λπ.;) Κυρία Βούλτεψη, Θα συμφωνείτε μαζί μας ότι η ανανέωση της σύνθεσης μιας υπηρεσίας και της αστυνομίας συνολικά, είναι άλλο κεφάλαιο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κοντόφθαλμα μέσα από πρόσκαιρες μεταθέσεις. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε πολλά άλλα επιχειρήματα, αλλά κυρίως τις προτάσεις μας για τις μεγάλες τομές που επιβάλλεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε να προωθηθούν από την πολιτική ηγεσία για να μην αισθάνεται ανασφαλής ο συμπολίτης μας, ο ίδιος ο συνάδελφός μας. Δεν το πράττουμε, διότι είμαστε βέβαιοι ότι παρακολουθείτε τις πρωτοβουλίες μας και λαμβάνετε γνώση των θετικών είτε των αρνητικών «παρενεργειών» που προκαλούν. Με την ελπίδα ότι θα φιλοξενήσετε και τις δικές μας θέσεις για ένα θέμα, που επαναλαμβάνουμε, δεν είναι «συντεχνιακό» αλλά που είναι καίριο διότι άπτεται της φιλοσοφίας και της αποτελεσματικής λειτουργίας ολόκληρου του αστυνομικού οργανισμού, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων. |
Προς τον κύριο Νίκο Φίλη
Αθήνα 11 Σεπτεμβρίου 2009
Προς: Διευθυντή Εφημερίδος "Αυγή" Κύριε Διευθυντά Με έκπληξη διαβάσαμε στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας σας τις απόψεις του πολιτικού επιστήμονα και μέλους της διεύθυνσης της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτη Πάντου για τη στάση των σωματείων μας, όσον αφορά την αντιμετώπιση των κρουσμάτων βίας και αυθαιρεσίας. Λυπούμαστε διότι αναφέρεται αορίστως σε σωματεία για να υποστηρίξει την άποψή του ότι αυτά δεν διεκδικούν την αλλαγή των δομών που καλλιεργούν τη βία και των προσώπων που την υποθάλπουν. Ως Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων πρέπει να γνωρίζετε ότι αγωνιζόμαστε σταθερά για τον εκδημοκρατισμό της Ελληνικής Αστυνομίας. Καθιερώσαμε, μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών μας, την 9η Οκτωβρίου εκάστου έτους ως Ημέρα κατά της κρατικής αυθαιρεσίας και ζητήσαμε να θεσμοθετηθεί Ανεξάρτητη Επιτροπή που θα δέχεται καταγγελίες για ανεπίτρεπτες συμπεριφορές και ενέργειες ενστόλων. Μάλιστα, με αφορμή και τα συνεχιζόμενα κρούσματα και τις καταγγελίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, μόλις προ μερικών ημερών στο πλαίσιο της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας μας στη Θεσσαλονίκη, καλέσαμε την ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση των δημοσίων υπαλλήλων, την ΑΔΕΔΥ, να ενισχύσει τον αγώνα μας, εντάσσοντας στο διεκδικητικό της πλαίσιο και τον εκδημοκρατισμό της Ελληνικής Αστυνομίας. Αισθανόμαστε δε την υποχρέωση να αποκαταστήσουμε την αλήθεια διότι ο ίδιος ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς δια των εκπροσώπων του επικροτεί και στηρίζει τις θέσεις μας για τον εκδημοκρατισμό και τον εκσυγχρονισμό της αστυνομικής εκπαίδευσης και ασφαλώς της όλης λειτουργίας των αστυνομικών υπηρεσιών. Μας προξενεί δε κατάπληξη το γεγονός ότι ο αρθρογράφος σας εμφανίζεται να υιοθετεί το φασιστικό σύνθημα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», για το οποίο ένα άλλο στέλεχος του Συνασπισμού, ο Παναγιώτης Πλούμης, χαιρετίζοντας τη συμβολική συγκέντρωση διαμαρτυρίας μας για την καταδίκη της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται, στις 15 Ιανουαρίου 2009 στην Πλατεία Συντάγματος είχε πει κατηγορηματικά ότι, «το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», είναι ένα καταστροφικό σύνθημα που οδηγεί ακριβώς σ' αυτόν τον διχασμό, στο χάσμα της αστυνομίας με την κοινωνία. Είμαστε υπέρ της άποψης ότι τα μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζονται πρώτ' απ' όλα με πολιτικά μέτρα και προτάσεις. Η αστυνομία σαν κομμάτι της κοινωνίας μας πρέπει πρώτ' απ' όλα να αντιμετωπίζει το οργανωμένο έγκλημα και όσα συμβαίνουν στην κοινωνία μας καθημερινά, που τα βλέπουμε και πρέπει να είναι καλά οργανωμένη και έτοιμη να τα αντιμετωπίσει». Παρακαλούμε, λοιπόν, για την αποκατάσταση της αλήθειας να δημοσιεύσετε την επιστολή μας, συνεισφέροντας έτσι στον διάλογο και στον προβληματισμό που αναπτύσσεται για τα ζητήματα της Ελληνικής Αστυνομίας. |
Προς Εφημερίδα Καθημερινή
Αθήνα 20 Νοεμβρίου 2009 Προς: Εφημερίδα Καθημερινή Κύριε Διευθυντά, Στο φύλλο της 3ης Νοεμβρίου 2009 δημοσιεύσατε επιστολή του δικηγόρου κ. Τρανταλίδη Γιώργου, με τον χαρακτηριστικό τίτλο που ο ίδιος ο επιστολογράφος είχε υποδείξει, «Τα ρεζιλίκια της ΕΛ.ΑΣ.». Το σημειώνουμε διότι η ίδια επιστολή δημοσιεύθηκε αυτολεξεί και στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα», αλλά και ελαφρώς τροποποιημένη σε άλλα έντυπα, παλαιότερα. Λυπούμαστε βαθύτατα διότι υιοθετήσατε και δημοσιεύσατε ακρίτως το συγκεκριμένο κείμενο ενός συμπολίτη μας, που αποστέλλει συνεχώς με ανάλογο ύφος και περιεχόμενο επιστολές στον Αθηναϊκό Τύπο, με μόνιμη επωδό την άποψή του ότι για όλα τα κακά στο χώρο μας φταίει ο συνδικαλισμός. Έφτασε δε στο σημείο να αναφέρει ψευδέστατα ότι είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν ότι πρέπει να διαλυθεί η ΠΟΑΣΥ, η Ομοσπονδία μας δηλαδή, διότι όπως αναφέρει «ο συνδικαλισμός παρέλυσε την αστυνομία». Επιπλέον, υποστηρίζει ότι οι αστυνομικοί «έφτασαν στο σημείο να απεργούν», ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ως δικηγόρος την ισχύουσα ρητή απαγορευτική συνταγματική διάταξη περί τούτου. Όμως ο κ. Τρανταλίδης διέπραξε κι άλλο ένα ατόπημα. Ούτε λίγο ούτε πολύ με αφορμή τη δολοφονική απόπειρα στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής εγκάλεσε –αν είναι δυνατόν- ποιους; Τους ανεκπαίδευτους δόκιμους που κατά την άποψή του θα έπρεπε να ανταποδώσουν μέσα σε 30'' τα πυρά που δέχονταν από καλάζνικοφ, ενώ κρατούσαν «νεροπίστολα». Αλήθεια, γιατί παραβλέπεται το γεγονός ότι πρωταρχική αρχή και πάγια τακτική σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης και βεβαίως της υπηρεσιακής ζωής του αστυνομικού είναι η άμυνα-κάλυψη για την προστασία της ζωής του συναδέλφου που κινδυνεύει και ύστερα η ανταπόδοση, εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις; Αλλά το πρόβλημα Κύριε Διευθυντά, είναι αλλού. Έγκειται στις πολιτικές διαχρονικές ευθύνες που συνοδεύουν τις όποιες -και είναι δυστυχώς πολλές- επιχειρησιακές αστοχίες και ανεπάρκειες της Ελληνικής Αστυνομίας. Είναι η άποψη που θέλει τον αστυνομικό «ράμπο», να θυσιάζεται απερίσκεπτα στο όνομα δήθεν του καλώς εννοούμενου υπηρεσιακού καθήκοντος για να μακραίνουν οι μακάβριες λίστες με τα ονόματα των αδικοχαμένων συναδέλφων μας, ως απόδειξη δήθεν της αποτελεσματικότητας και του ηρωισμού των αστυνομικών. Έχουμε Κύριε Διευθυντά διαφορετική φιλοσοφία και αντίληψη για τη ζωή και αυτό προφανώς ενοχλεί κάποιους. Σε συνθήκες Δημοκρατίας, βεβαίως, όλοι δικαιούνται να εκφράζονται ελεύθερα, αλλά για τον επιστολογράφο σας ακόμα και αυτό το αναφαίρετο δικαίωμά μας, πρέπει να καταργηθεί. Παρακαλούμε να δημοσιεύσετε την παρούσα προς αποκατάσταση της αλήθειας. Η ΠΟΑΣΥ έχει κρυστάλλινο λόγο και ξεκάθαρες θέσεις, λειτουργεί με αρχές και αξίες, διάφανα και δημοκρατικά, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης σας, σερφάροντας, όποτε θέλει και στην ιστοσελίδα μας www.poasy.gr Με εκτίμηση |
Προς Πολιτικά και Κοινωνικά Θέματα
Αθήνα 20 Νοεμβρίου 2009
Προς: Πολιτικά και Κοινωνικά Θέματα Κύριε Διευθυντά, Στο τεύχος της 16ης Νοεμβρίου 2009 δημοσιεύσατε επιστολή του δικηγόρου κ. Τρανταλίδη Γιώργου, με τον χαρακτηριστικό τίτλο που ο ίδιος ο επιστολογράφος είχε υποδείξει, «Τα ρεζιλίκια της ΕΛ.ΑΣ.». Το σημειώνουμε διότι η ίδια επιστολή δημοσιεύθηκε αυτολεξεί και στην εφημερίδα «Καθημερινή», αλλά και ελαφρώς τροποποιημένη σε άλλα έντυπα, παλαιότερα. Λυπούμαστε βαθύτατα διότι υιοθετήσατε και δημοσιεύσατε ακρίτως το συγκεκριμένο κείμενο ενός συμπολίτη μας, που αποστέλλει συνεχώς με ανάλογο ύφος και περιεχόμενο επιστολές στον Αθηναϊκό Τύπο, με μόνιμη επωδό την άποψή του ότι για όλα τα κακά στο χώρο μας φταίει ο συνδικαλισμός. Έφτασε δε στο σημείο να αναφέρει ψευδέστατα ότι είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν ότι πρέπει να διαλυθεί η ΠΟΑΣΥ, η Ομοσπονδία μας δηλαδή, διότι όπως αναφέρει «ο συνδικαλισμός παρέλυσε την αστυνομία». Επιπλέον, υποστηρίζει ότι οι αστυνομικοί «έφτασαν στο σημείο να απεργούν», ενώ θα έπρεπε να γνωρίζει ως δικηγόρος, την ισχύουσα ρητή απαγορευτική συνταγματική διάταξη περί τούτου. Όμως ο κ. Τρανταλίδης διέπραξε κι άλλο ένα ατόπημα. Ούτε λίγο ούτε πολύ, με αφορμή τη δολοφονική απόπειρα στο Α.Τ. Αγίας Παρασκευής, εγκάλεσε –αν είναι δυνατόν- ποιους; Τους ανεκπαίδευτους δόκιμους που κατά την άποψή του θα έπρεπε να ανταποδώσουν μέσα σε 30'' τα πυρά που δέχονταν από καλάζνικοφ, ενώ κρατούσαν «νεροπίστολα». Αλήθεια, γιατί παραβλέπεται το γεγονός ότι πρωταρχική αρχή και πάγια τακτική σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης και βεβαίως της υπηρεσιακής ζωής του αστυνομικού είναι η άμυνα-κάλυψη για την προστασία της ζωής του συναδέλφου που κινδυνεύει και ύστερα η ανταπόδοση, εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις; Αλλά το πρόβλημα Κύριε Διευθυντά, είναι αλλού. Έγκειται στις πολιτικές διαχρονικές ευθύνες που συνοδεύουν τις όποιες -και είναι δυστυχώς πολλές- επιχειρησιακές αστοχίες και ανεπάρκειες της Ελληνικής Αστυνομίας. Είναι η άποψη που θέλει τον αστυνομικό «ράμπο», να θυσιάζεται απερίσκεπτα στο όνομα δήθεν του καλώς εννοούμενου υπηρεσιακού καθήκοντος για να μακραίνουν οι μακάβριες λίστες με τα ονόματα των αδικοχαμένων συναδέλφων μας, ως απόδειξη δήθεν της αποτελεσματικότητας και του ηρωισμού των αστυνομικών. Έχουμε Κύριε Διευθυντά διαφορετική φιλοσοφία και αντίληψη για τη ζωή και αυτό προφανώς ενοχλεί κάποιους. Σε συνθήκες Δημοκρατίας, βεβαίως, όλοι δικαιούνται να εκφράζονται ελεύθερα, αλλά για τον επιστολογράφο σας ακόμα και αυτό το αναφαίρετο δικαίωμά μας, πρέπει να καταργηθεί. Παρακαλούμε να δημοσιεύσετε την παρούσα, προς αποκατάσταση της αλήθειας. Η ΠΟΑΣΥ έχει κρυστάλλινο λόγο και ξεκάθαρες θέσεις, λειτουργεί με αρχές και αξίες, διάφανα και δημοκρατικά, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης σας, «σερφάροντας», όποτε θέλει και στην ιστοσελίδα μας www.poasy.gr Με εκτίμηση |
Προς Τον Διευθυντή της Καθημερινής κύριο Αλέξη ΠΑΠΑΧΕΛΑ
Αθήνα, 26 Μαρτίου 2010
Προς: Τον Διευθυντή της Καθημερινής κύριο Αλέξη ΠΑΠΑΧΕΛΑ Κύριε Διευθυντά, Αναφορικά με το δημοσίευμα της εφημερίδα σας, με τίτλο «Αστυνομία: Λούφα και παραλλαγή από συνδικαλιστές», που υπογράφεται από τον δημοσιογράφο της εφημερίδας σας, Ιωάννη Σουλιώτη και δημοσιεύτηκε στο Κυριακάτικο φύλλο την 21-3-2010 και στην ιστοσελίδα των εκδόσεών σας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων, εκφράζει την έκπληξη και την δυσαρέσκειά της για το περιεχόμενό του. Έκπληξη διότι επιλέγεται να λάβει τέτοια διάσταση ένα πόρισμα, μίας Προφορικής Διοικητικής Εξέτασης, που αφορά σε υπόθεση ούτως ή άλλως δημοσιογραφικά ανεπίκαιρη, δηλαδή στις συνδικαλιστικές άδειες κάποιων μελών του Δ.Σ. μιας προσωρινής διοίκησης για χρονικό διάστημα ολίγων μηνών του έτους 2008 (!), την ίδια ώρα που εκκρεμούν σοβαρότατες ποινικές και πειθαρχικές υποθέσεις σε βάρος αυτών που ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος προβάλει την αντιπαλότητά τους με την Ομοσπονδία, και οι οποίες υποθέσεις ήδη έχουν παραπεμφθεί στο ακροατήριο των ποινικών δικαστηρίων! Δυσαρέσκεια διότι τη στιγμή που η διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, δίνει μάχες για την διαφύλαξη των εργασιακών, μισθολογικών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των αντρών και γυναικών που υπηρετούν στην ΕΛ.ΑΣ. , αυτήν την ώρα επιλέγεται από τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο να υποβιβάσει τον συνδικαλιστικό θεσμό των Σωμάτων Ασφαλείας, παρουσιάζοντας τους εκπροσώπους του ως «λουφαδόρους». Κυρίως όμως καταλείπεται στους αναγνώστες μομφή κατά των μελών του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, από μία εντελώς αποσπασματική προσέγγιση ενός δημοσιογράφου που επιμερισμένα και σε ύποπτο χρόνο (δυο ημέρες πριν την εκδίκαση της ποινικής υπόθεσης νόθευσης εγγράφων από μέλη του προεδρείου της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής), επαναφέρει μια υπόθεση (την υπόθεση διαγραφής της) που από καιρό έχει λήξει δικαστικά υπέρ της Ομοσπονδίας και μάλιστα χωρίς να το αναφέρει. Πάγια θέση της Ομοσπονδίας μας είναι η διαφάνεια παντού. Για κάθε υπόθεση που προκαλεί υπόνοιες εμείς πρώτοι ζητούμε να χύνεται άπλετο φως. Η Ομοσπονδία έχει δώσει συνέντευξη τύπου για τα γεγονότα της χρονικής περιόδου από το 2008 και επέκεινα και είναι ασφαλώς στην διάθεση του καθένα που έχει έννομο και ειλικρινές ενδιαφέρον, κάθε στοιχείο, το οποίο και καταδεικνύει την ανιδιοτελή, έντιμη και συνεπή πορεία της στην υπηρεσία των Ελλήνων αστυνομικών. Ελπίζουμε ότι το ανεπίκαιρο, άστοχο, εντελώς αποσπασματικό, αν όχι σκόπιμο δημοσίευμα του δημοσιογράφου σας Ιωάννη Σουλιώτη αποτελεί μια κακιά δημοσιογραφική στιγμή για τον ίδιο και όχι ασφαλώς θέση της Εφημερίδας σας. Η Π.Ο.ΑΣ.Υ. καλεί τον υπογράφοντα το επίμαχο άρθρο, Ιωάννη Σουλιώτη, πριν ξαναδημοσιεύσει οτιδήποτε σχετικό, να ενημερωθεί έστω και στοιχειωδώς για τα γεγονότα της χρονικής αυτής περιόδου, τηρώντας όπως οφείλει τους κανόνες της δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αφού ο παραπάνω δημοσιογράφος δεν μπήκε καν στον κόπο να επικοινωνήσει μαζί μας και να ζητήσει τις θέσεις της Ομοσπονδίας μας για το συγκεκριμένο θέμα. Τέλος, για την αποκατάσταση της αλήθειας, παρακαλούμε να δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή μας στο επόμενο φύλλο της έγκριτης εφημερίδας σας, επιφυλασσόμενοι κάθε νομίμου δικαιώματός μας. Με εκτίμηση
|
Προς Τον Διευθυντή της Εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ,Τον Διευθυντή της Εφημερίδας Ελευθεροτυπία, Τον Διευθυντή της Εφημερίδας City Press
Αθήνα, 13 Απριλίου 2010 Προς: 1) Τον Διευθυντή της Εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ Με έκπληξη διαβάσαμε στην έγκριτη εφημερίδα σας (φύλλο 10ης Απριλίου 2010, σελίδα 10, Ακροβατώντας και φύλλο 12ης Απριλίου 2010) ότι υπάρχουν εκ μέρους σας ενστάσεις για την απόφαση του υπουργού Οικονομικών να εξαιρέσει από τη μείωση του 12% το επίδομα ειδικών συνθηκών και την αποζημίωση για την πέραν του πενθημέρου εργασία. Θέλουμε να σας πληροφορήσουμε με κάθε ειλικρίνεια ότι το συνδικαλιστικό μας κίνημα δεν ζήτησε καμία ευνοϊκή μεταχείριση από την κυβέρνηση. Ζήτησε με επιχειρήματα να διορθωθεί η αδικία που υφιστάμεθα, αντιλαμβανόμενοι βεβαίως τη δεινή οικονομική θέση της χώρας. Σας παραθέτουμε, λοιπόν, τον προβληματισμό μας, έτσι όπως τον καταθέσαμε και στον αρμόδιο Υπουργό, και παρακαλούμε να ενημερώσετε τους αναγνώστες σας για να μην δημιουργούνται εσφαλμένες και εν πολλοίς επιζήμιες εντυπώσεις για τον κλάδο των Σωμάτων Ασφαλείας. Ο Αστυνομικός, ο Πυροσβέστης και ο Λιμενικός, οι οποίοι πρέπει να δουλέψουν την αργία – γιατί το έγκλημα, οι πυρκαγιές, η λαθρομετανάστευση κλπ, δεν γνωρίζουν από αργίες – αλλά και τη νύχτα στο νυχτοκάματο του τρόμου, γιατί ενδεχόμενα να μη γυρίσουν το πρωί στο σπίτι τους, δεν είναι δυνατόν να μην εξαιρούνται από την επιβολή των πρόσθετων μέτρων, όπως σωστά εξαιρούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι για την εργασία τους κατά τις αργίες και τις νύχτες. Ακόμη και για αυτούς τους συναδέλφους μας που τραυματίζονται κατά το καθήκον δεν υπήρξε εξαίρεση, ενώ η Πολιτεία θα μπορούσε να επιδείξει μεγαλύτερη ευαισθησία.. Επισημαίνουμε εμφατικά, επιπλέον, των όσων αναφέραμε, το άδικο και άνισο μισθολόγιο των ενστόλων έναντι των άλλων υπαλλήλων που έχουν ενσωματώσει σημαντικά επιδόματα στο βασικό τους μισθό, με αποτέλεσμα να επιβαρυνόμαστε ακόμα περισσότερο από την επιβαλλόμενη, κατ' εσάς, «καθολική» και άνευ εξαιρέσεων εφαρμογή του πακέτου μέτρων. Ειδικότερα σας καταθέτουμε τα εξής όσον αφορά τις αδικίες που προέκυψαν για τους ένστολους και την άνιση μεταχείριση αυτών έναντι των άλλων δημοσίων υπαλλήλων με τη μείωση των επιδομάτων κατά 12%: Με το μισθολόγιο που έγινε πριν από λίγα χρόνια για τους Δημοσίους Υπαλλήλους, εξαιρέθηκαν οι ένστολοι καθώς με αυτό ενσωματώθηκαν τα τακτικά επιδόματα ειδικής απασχόλησης, εξομάλυνσης, ειδικών συνθηκών στον Βασικό τους Μισθό, πράγμα που δεν έγινε για τους ένστολους. Οι ένστολοι (Αστυνομικοί – Πυροσβέστες – Λιμενικοί ) με το ισχύον για αυτούς άδικο και άναρχο μισθολόγιο, από το έτος 1997 όταν πρωτοεφαρμόστηκε έως και σήμερα, έχουν 40% περίπου επιδόματα τακτικής εργασίας του μηνιαίου μισθού τους και επί σειρά ετών ονομαστική μείωση εξ' αιτίας του τρόπου που χορηγείται η κατ' έτος εισοδηματική πολιτική ως ποσοστό μόνο στους Βασικούς Μισθούς.
ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΞΟΜΑΛΥΝΣΗΣ:205€ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ : 241€ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ : 71, 92 € (Υπολογίζεται στις συντάξιμες αποδοχές) Για όσους εργάζονται πέραν της πενθημέρου εργασίας (έκτη ή έβδομη ημέρα) 46 Ευρώ , ήτοι 46 Χ 4= 184 Ευρώ. Για όσους εργάζονται σε μάχιμες υπηρεσίες εναλλασσόμενης 8ωρης βάρδιας σε εβδομαδιαία βάση κατά τις ώρες 22:00 έως 06:00 (νυχτερινό) 2,93 Ευρώ η κάθε ώρα νυχτερινής απασχόλησης , ήτοι νυχτερινά 2,93 Χ 64 ώρες ανώτατο όριο μηνιαίως = 187, 52 Ευρώ. Επίσης χορηγείται επίδομα 100 Ευρώ το μήνα, για τους παθόντες τραυματισμένους εν ώρα υπηρεσίας (από σφαίρες, από τρομοκρατία , από τραυματισμούς στα γήπεδα κ.λ.π.) ως απώλεια εισοδήματος μαχίμων υπηρεσιών. Είναι άδικο και άνισο, ενώ στη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων να γίνεται μείωση κατά 12% σε μη τακτικά επιδόματα συνολικού ποσού 350 έως 500 Ευρώ (εκτός των περιπτώσεων τελωνειακών –εφοριακών) με τη μέση μείωση να ανέρχεται από 40 έως 60 Ευρώ το μήνα, στους ένστολους μάχιμους (Αστυνομικούς –Πυροσβέστες- Λιμενικούς) νέους αξιωματικούς με μηνιαίο καθαρό μισθό με τα επιδόματα, 900 έως 1200 Ευρώ με 4 πενθήμερα και μέχρι 64 ώρες νυχτερινά το μήνα, που εργάζονται σε βάρδιες έξι μέρες την εβδομάδα με νυχτερινά, η μείωση κατά μήνα να είναι διπλάσια: 116 έως 118 Ευρώ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Η μέση μείωση ως ποσοστού του συνολικού μισθού των Δημοσίων Υπαλλήλων (χωρίς τη μείωση του Δώρου Χριστουγέννων –Πάσχα- Επιδόματος Αδείας 30%) είναι 5 έως 6% . Για τους ένστολους η μείωση ανέρχεται στο διπλάσιο , ήτοι 10 έως 12%!!!!!. ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΖΗΤΗΣΑΜΕ : 1. Την εξαίρεση της μείωσης του επιδόματος των 100 Ευρώ μηνιαίως για την απώλεια εισοδήματος των Αστυνομικών που τραυματίσθηκαν εν ώρα υπηρεσίας (σε βίαια συμβάντα ή τρομοκρατικές πράξεις). 2. Την εξαίρεση της μείωσης του 12% του επιδόματος των 2,93 Ευρώ ανά ώρα νυχτερινής εργασίας( 2,93 Χ 8 ώρες νύχτας = 23,44 Ευρώ ακαθάριστα για το νυχτοκάματο του τρόμου). Επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει μείωση κατά 12% στους Δημοσίους Υπαλλήλους για εργασία πέραν του πενθημέρου, ούτε μείωση για όσους εργάζονται τη νύχτα. Για όσους εργάζονται, υπάρχει διάταξη νόμου όπου προσδιορίζεται η αμοιβή τους με την ώρα (ωρομίσθιο) στο 1/ 150 του κάθε μισθολογικού κλιμακίου το οποίο προσαυξάνεται για την νύχτα, για τις Κυριακές, εορτές, εξαιρέσιμες, αργίες, υπερωρίες. Είναι ντροπή η Πολιτεία να παρανομεί μέχρι σήμερα, χωρίς να πληρώνει πραγματικά με διάταξη νόμου στους ένστολους, τις υπερωρίες, τις Κυριακές, τις εξαιρέσιμες, τις αργίες, τα νυχτερινά με τις ανάλογες προσαυξήσεις και με έναν ερμαφρόδιτο τρόπο άσχετων επιδομάτων, να δίνει κάποια μικρή αμοιβή η οποία να περικόπτεται επιπλέον με μείωση κατά 12%. Κύριε Διευθυντά, Αυτή είναι η αλήθεια για την οποία αγωνιζόμαστε και πιστεύουμε ότι έχουμε την κατανόηση όλων των συμπολιτών μας, αρκεί βεβαίως να είναι σωστά ενημερωμένοι. Το αίτημά μας, ούτε παράλογο είναι ούτε, εξωπραγματικό, γι' αυτό και σας μεταφέρουμε τον παλμό και την αίσθηση της αδικίας όλων των συναδέλφων μας που αγωνίζονται σε επικίνδυνες και δύσκολες συνθήκες για να προστατεύσουν την κοινωνία από τις απειλές που δέχεται, δίνοντας πολλές φορές και την ζωή τους γι' αυτό. Ο Υπουργός, με την τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα, παραδέχθηκε ότι πράγματι έχουμε δίκιο. Επιτρέψτε μας, λοιπόν, να επιμένουμε στην πλήρη διόρθωση της αδικίας που υφιστάμεθα και ασφαλώς στη σωστή ενημέρωση της κοινής γνώμης. Δεν ζητήσαμε καμία ευνοϊκή μεταχείριση, έχουμε αποδείξει ότι και κοινωνική ευαισθησία διαθέτουμε και την οικονομική κατάσταση της χώρας κατανοούμε. Με εκτίμηση
|
Προς την Εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή» , Δημοσιογράφο κ. ΗΛΙΑΔΗ Μάνο
Αθήνα, 14 Οκτωβρίου 2010
Προς: Την Εφημερίδα «Ο Κόσμος του Επενδυτή» Κύριε Ηλιάδη, Το ρεπορτάζ σας για το ΜΤΣ έτσι όπως δημοσιεύθηκε (2-10-2010, σελ. 33), παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον με την πρώτη ματιά, πλην όμως κάνει μια μονόπλευρη έκθεση των γεγονότων και ίσως τα στοιχεία που θα σας παραθέσουμε, να σας βοηθήσουν να σχηματίσετε μια ολοκληρωμένη άποψη για το ποιος ευθύνεται για την εσκεμμένη «κατάντια» -κατά την άποψή μας- του ταμείου. 1. Μέχρι σήμερα το ΜΤΣ, το οποίο λειτουργεί ως ΝΠΔΔ και τελεί υπό την εποπτεία του ΥΠΕΘΑ (διά του ΓΕΣ), διοικείται από οκταμελές διοικητικό συμβούλιο, εκ των οποίων τα έξι (6) μέλη προέρχονται από τον Ε.Σ., το ένα (1) από την ΕΛ.ΑΣ. και το άλλο από το Υπ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη λήψη αποφάσεων του Δ.Σ. και τις ευθύνες ενός εκάστου των μελών αυτού. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποδοθεί στους μερισματούχους-μετόχους και στην ΕΛ.ΑΣ., άστοχη διαχείριση των οικονομικών του. 2. Όντως μετά την ενοποίηση της ΕΛ.ΑΣ. (Ελληνική Χωροφυλακή και Αστυνομία Πόλεων), το 68% του συνόλου του προσωπικού της ενοποιημένης αστυνομίας, που προερχόταν από την καταργηθείσα Χωροφυλακή παρέμεινε στο Μ.Τ.Σ. με το υπόλοιπο 32% να ασφαλίζεται στο Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων. Για δε τις προσλήψεις μετά το 1987 διατηρήθηκε η ίδια αναλογία και για τους νεοπροσληφθέντες που όμως μέχρι σήμερα μόνο εισφέρουν γιατί είναι όλοι στην ενέργεια. Για να είχατε μια πλήρη εικόνα της σχέσης μετόχων και μερισματούχων στο διηνεκές λειτουργίας του Ταμείου από ιδρύσεώς του θα έπρεπε να παραθέσετε τα στοιχεία από τότε όπου η σχέση ήταν 2:1 μεταξύ ΕΛ.ΑΣ. και Ε.Σ και η οποία σχέση ανατράπηκε μετά την πρόσληψη των ΕΠΟΠ το 2000 και την υπαγωγή τους στο ΜΤΣ. Μέχρι τότε οι αστυνομικοί μερισματούχοι ήταν 34.000 και οι στρατιωτικοί 24.000 ενώ με τους ΕΠΟΠ αυξήθηκαν σε 48.000 και η σχέση έγινε 1 αστυνομικός προς 1,5 στρατιωτικό. Αλλά η σχέση αυτή και πάλι δεν επηρεάζει αρνητικά τα οικονομικά του Ταμείου καθώς όλοι οι νέοι μέτοχοι, μόνο εισφορές καταβάλουν. 3. Όσον αφόρα τα έσοδα του ταμείου, η «ιδιοποίηση» του Κοινωνικού Πόρου από πλευράς του Ε.Σ. ως αποκλειστικό έσοδο των μερισματούχων του Στρατού μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί, αφού αποσιωπείται από την πλευρά τους ότι αυτοί οι κοινωνικοί πόροι προέρχονται από τα εξοπλιστικά προγράμματα και είναι κοινωνική εισφορά και επιχορήγηση της Πολιτείας (Α.Ν 2141/1939) προς το Ταμείο, αφορά δε όλους τους μετόχους, ανεξάρτητα από το από πού προέρχονται αυτοί. Εξάλλου σε κανένα Νόμο ή Απόφαση ή κείμενο, δεν αναφέρεται ή ορίζεται ότι οι κοινωνικοί πόροι κατανέμονται ανάλογα με την πηγή προέλευσης – είσπραξης και αφορούν κεχωρισμένως σε συγκεκριμένη κατηγορία ασφαλισμένων του Μ.Τ.Σ.. Με ποια λογική λοιπόν οι εμπνευστές της θεωρίας αυτής αποβλέπουν στο σφετερισμό των συγκεκριμένων πόρων; Oι Κοινωνικοί Πόροι είναι λεφτά του Ελληνικού Λαού και όχι των μετόχων ή των μερισματούχων. Επομένως είναι αυθαίρετο το συμπέρασμα ότι τα έσοδα ανέρχονται σε μόλις 20% από τους μετόχους της ΕΛ.ΑΣ. και 80% από το Στρατό Ξηράς. 4. Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει σήμερα το Μ.Τ.Σ. , οφείλεται κατά βάση στις υπερβολικές και χωρίς ορθολογική βάση χορηγηθείσες κατά το παρελθόν αυξήσεις των μερισμάτων σε περιόδους μάλιστα που το Ταμείο αντιμετώπιζε και τότε πρόβλημα βιωσιμότητας, προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα αφού ήταν πολλαπλάσιες των αυξήσεων που δίνονταν σε άλλους συνταξιούχους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση αύξησης στο μέρισμα κατά 20% το 1993 (είχαμε εκλογές) όταν το 1992 είχε επιχορηγηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο με 5.000.000.000 δρχ., για κάλυψη των ελλειμμάτων του, καθώς επίσης και την πενταετία 2002 – 2006 όταν η συνολική χορηγηθείσα αύξηση στο μέρισμα ήταν 59% !!!! 5. Σύμφωνα με την αναλογιστική μελέτη της εταιρίας DELOIΤΤΕ, οι λόγοι που οδήγησαν στην κατάσταση αυτή το Μ.Τ.Σ είναι: (1) Η διατήρηση επί πολλά έτη παθητικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων με χαρακτηριστική αυτή της Γενικής Τράπεζας. (2) Οι αυξήσεις των παροχών (μέρισμα ) οι οποίες βασίσθηκαν σε εκτιμήσεις αυξήσεων των πόρων, που δεν επαληθευτήκαν, με αποτέλεσμα την συσσώρευση ελλειμμάτων για την κάλυψη των οποίων εκποιήθηκαν ακίνητα, με συνέπεια την μείωση των ετησίων εσόδων, από αυτή την πηγή αφενός και αφετέρου την μείωση των κεφαλαιούχων στοιχείων του Ταμείου. 6. Αλήθεια, πώς αιτιολογεί το Δ.Σ του Ταμείου την παραχώρηση του ακινήτου επί των οδών Σταδίου – Βουκουρεστίου – Πανεπιστημίου – Αμερικής από το 2000 στην εταιρία PICAR A.E.B.E. με ετήσιο πρόσοδο 353.995 ευρώ αυξανόμενο κατ' έτος 4% και από το 2015, να αυξάνεται η ετήσια πρόσοδος στα 26.412.325,75 ευρώ (!!!!!) και γιατί τα 88.000.000 ευρώ της εγγύησης δοθήκαν την χρονιά εκείνη ως επιπλέον μέρισμα στους μερισματούχους, αντί να ενισχύσουν τα αποθεματικά του Ταμείου; 7. Γιατί δεν υλοποιήθηκαν οι ομόφωνες αποφάσεις - προτάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής των Υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Τάξης της 7 Μαΐου 2007, πρόεδρος της οποίας ήταν ο σημερινός Γενικός Διευθυντής του Ταμείου Ταξίαρχος (Ο) Χαράλαμπος Καλατζόγλου; Αλλά και τα συμπεράσματα της αναλογιστικής μελέτης της DELOITTE; Μήπως να οδηγηθεί τα Ταμείο στην σημερινή κατάσταση προκειμένου να οδηγηθεί στην διάσπαση; 8. Πρέπει να επισημανθεί ότι το Μ.Τ.Σ. στην παρούσα φάση αντιμετωπίζει πρόβλημα μόνον ρευστότητας και όχι οικονομικής κατάρρευσης, καθόσον είναι ιδιοκτήτης μεγάλης ακίνητης περιουσίας εκτιμώμενης σε αξία τουλάχιστον 1.000.000.000 ευρώ. 9. Κατά την άποψή μας – αλλά και όπως συνάγεται από τα παραπάνω στοιχεία- η αυταπόδειχτη κακοδιαχείριση μόνο ως εσκεμμένη μεθόδευση μπορεί να θεωρηθεί για να έχει ως αποτέλεσμα τη σημερινή δεινή οικονομική κατάσταση του Ταμείου και την εκβιαστική διχοτόμησή του. Πάντως, εμείς ως συνδικαλιστές αστυνομικοί δεν είμαστε διατεθειμένοι να αποδεχθούμε καμιά απόφαση διάσπασης του Ταμείου. Για τον λόγο αυτό οι δύο Ομοσπονδίες των αστυνομικών έχουν αναθέσει σε ομάδα του Οικονομικού Πανεπιστημίου την εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης για το Μ.Τ.Σ., τα συμπεράσματα της οποίας θα γνωστοποιηθούν τέλη Οκτωβρίου. Εν τέλει τη στιγμή που η πολιτική και όχι μόνο κατεύθυνση είναι η ενοποίηση Ασφαλιστικών Ταμείων, πώς μπορούμε να μιλάμε για διάσπαση του Μ.Τ.Σ, και ύστερα για ενοποίηση των Μ.Τ.Σ, Μ.Τ.Ν και Μ.Τ.Α!!!!! Μήπως αξίζει μια ειλικρινής προσπάθεια διάσωσης του Μ.Τ.Σ.. με ταυτόχρονη μείωση του μερίσματος και αύξηση των εισφορών των εργαζομένων, ώστε να βγούμε από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε οδηγηθεί; Με εκτίμηση
|
Προς τον Διευθυντή της Εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ ,Τον Διευθυντή της Εφημερίδας Η ΑΥΓΗ
Αθήνα, 20 Απριλίου 2010
Προς: 1) Τον Διευθυντή της Εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ Κύριε Διευθυντά, Με έκπληξη διαβάσαμε στην έγκριτη εφημερίδα σας (τεύχος 20ης Απριλίου 2010- επιστολή αναγνώστη σας και φύλλο 18 Απριλίου 2010) ότι υπάρχουν ενστάσεις για την απόφαση του υπουργού Οικονομικών να εξαιρέσει από τη μείωση του 12% το επίδομα ειδικών συνθηκών και την αποζημίωση για την πέραν του πενθημέρου εργασία. Θέλουμε να σας πληροφορήσουμε με κάθε ειλικρίνεια ότι το συνδικαλιστικό μας κίνημα δεν ζήτησε καμία ευνοϊκή μεταχείριση από την κυβέρνηση. Ζήτησε με επιχειρήματα να διορθωθεί η αδικία που υφιστάμεθα, αντιλαμβανόμενοι βεβαίως τη δεινή οικονομική θέση της χώρας. Σας παραθέτουμε, λοιπόν, τον προβληματισμό μας, έτσι όπως τον καταθέσαμε και στον αρμόδιο Υπουργό, και παρακαλούμε να ενημερώσετε τους αναγνώστες σας για να μην δημιουργούνται εσφαλμένες και εν πολλοίς επιζήμιες εντυπώσεις για τον κλάδο των Σωμάτων Ασφαλείας. Ο Αστυνομικός, ο Πυροσβέστης και ο Λιμενικός, οι οποίοι πρέπει να δουλέψουν την αργία – γιατί το έγκλημα, οι πυρκαγιές, η λαθρομετανάστευση κλπ, δεν γνωρίζουν από αργίες – αλλά και τη νύχτα στο νυχτοκάματο του τρόμου, γιατί ενδεχόμενα να μη γυρίσουν το πρωί στο σπίτι τους, δεν είναι δυνατόν να μην εξαιρούνται από την επιβολή των πρόσθετων μέτρων, όπως σωστά εξαιρούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι για την εργασία τους κατά τις αργίες και τις νύχτες. Ακόμη και για αυτούς τους συναδέλφους μας που τραυματίζονται κατά το καθήκον δεν υπήρξε εξαίρεση, ενώ η Πολιτεία θα μπορούσε να επιδείξει μεγαλύτερη ευαισθησία.. Επισημαίνουμε εμφατικά, επιπλέον, των όσων αναφέραμε, το άδικο και άνισο μισθολόγιο των ενστόλων έναντι των άλλων υπαλλήλων που έχουν ενσωματώσει σημαντικά επιδόματα στο βασικό τους μισθό, με αποτέλεσμα να επιβαρυνόμαστε ακόμα περισσότερο από την επιβαλλόμενη, κατ' εσάς, «καθολική» και άνευ εξαιρέσεων εφαρμογή του πακέτου μέτρων. Ειδικότερα σας καταθέτουμε τα εξής όσον αφορά τις αδικίες που προέκυψαν για τους ένστολους και την άνιση μεταχείριση αυτών έναντι των άλλων δημοσίων υπαλλήλων με τη μείωση των επιδομάτων κατά 12%: Με το μισθολόγιο που έγινε πριν από λίγα χρόνια για τους Δημοσίους Υπαλλήλους, εξαιρέθηκαν οι ένστολοι καθώς με αυτό ενσωματώθηκαν τα τακτικά επιδόματα ειδικής απασχόλησης, εξομάλυνσης, ειδικών συνθηκών στον Βασικό τους Μισθό, πράγμα που δεν έγινε για τους ένστολους. Οι ένστολοι (Αστυνομικοί – Πυροσβέστες – Λιμενικοί ) με το ισχύον για αυτούς άδικο και άναρχο μισθολόγιο, από το έτος 1997 όταν πρωτοεφαρμόστηκε έως και σήμερα, έχουν 40% περίπου επιδόματα τακτικής εργασίας του μηνιαίου μισθού τους και επί σειρά ετών ονομαστική μείωση εξ' αιτίας του τρόπου που χορηγείται η κατ' έτος εισοδηματική πολιτική ως ποσοστό μόνο στους Βασικούς Μισθούς.
ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΕΞΟΜΑΛΥΝΣΗΣ:205€ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ : 241€ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ : 71, 92 € (Υπολογίζεται στις συντάξιμες αποδοχές) Για όσους εργάζονται πέραν της πενθημέρου εργασίας (έκτη ή έβδομη ημέρα) 46 Ευρώ , ήτοι 46 Χ 4 = 184 Ευρώ . Για όσους εργάζονται σε μάχιμες υπηρεσίες εναλλασσόμενης 8ωρης βάρδιας σε εβδομαδιαία βάση κατά τις ώρες 22:00 έως 06:00 (νυχτερινό) 2,93 Ευρώ η κάθε ώρα νυχτερινής απασχόλησης , ήτοι νυχτερινά 2,93 Χ 64 ώρες ανώτατο όριο μηνιαίως = 187, 52 Ευρώ. Επίσης χορηγείται επίδομα 100 Ευρώ το μήνα, για τους παθόντες τραυματισμένους εν ώρα υπηρεσίας (από σφαίρες, από τρομοκρατία , από τραυματισμούς στα γήπεδα κ.λ.π.) ως απώλεια εισοδήματος μαχίμων υπηρεσιών. Είναι άδικο και άνισο, ενώ στη μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων να γίνεται μείωση κατά 12% σε μη τακτικά επιδόματα συνολικού ποσού 350 έως 500 Ευρώ (εκτός των περιπτώσεων τελωνειακών –εφοριακών) με τη μέση μείωση να ανέρχεται από 40 έως 60 Ευρώ το μήνα, στους ένστολους μάχιμους (Αστυνομικούς –Πυροσβέστες- Λιμενικούς) νέους αξιωματικούς με μηνιαίο καθαρό μισθό με τα επιδόματα, 900 έως 1200 Ευρώ με 4 πενθήμερα και μέχρι 64 ώρες νυχτερινά το μήνα, που εργάζονται σε βάρδιες έξι μέρες την εβδομάδα με νυχτερινά, η μείωση κατά μήνα να είναι διπλάσια: 116 έως 118 Ευρώ. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Η μέση μείωση ως ποσοστού του συνολικού μισθού των Δημοσίων Υπαλλήλων (χωρίς τη μείωση του Δώρου Χριστουγέννων –Πάσχα- Επιδόματος Αδείας 30%) είναι 5 έως 6% . Για τους ένστολους η μείωση ανέρχεται στο διπλάσιο , ήτοι 10 έως 12%!!!!!. ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΙΚΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΖΗΤΗΣΑΜΕ : 1. Την εξαίρεση της μείωσης του επιδόματος των 100 Ευρώ μηνιαίως για την απώλεια εισοδήματος των Αστυνομικών που τραυματίσθηκαν εν ώρα υπηρεσίας (σε βίαια συμβάντα ή τρομοκρατικές πράξεις). 2. Την εξαίρεση της μείωσης του 12% του επιδόματος των 2,93 Ευρώ ανά ώρα νυχτερινής εργασίας( 2,93 Χ 8 ώρες νύχτας = 23,44 Ευρώ ακαθάριστα για το νυχτοκάματο του τρόμου). Επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει μείωση κατά 12% στους Δημοσίους Υπαλλήλους για εργασία πέραν του πενθημέρου, ούτε μείωση για όσους εργάζονται τη νύχτα. Για όσους εργάζονται, υπάρχει διάταξη νόμου όπου προσδιορίζεται η αμοιβή τους με την ώρα (ωρομίσθιο) στο 1/ 150 του κάθε μισθολογικού κλιμακίου το οποίο προσαυξάνεται για την νύχτα, για τις Κυριακές, εορτές, εξαιρέσιμες, αργίες, υπερωρίες. Είναι ντροπή η Πολιτεία να παρανομεί μέχρι σήμερα, χωρίς να πληρώνει πραγματικά με διάταξη νόμου στους ένστολους, τις υπερωρίες, τις Κυριακές, τις εξαιρέσιμες, τις αργίες, τα νυχτερινά με τις ανάλογες προσαυξήσεις και με έναν ερμαφρόδιτο τρόπο άσχετων επιδομάτων, να δίνει κάποια μικρή αμοιβή η οποία να περικόπτεται επιπλέον με μείωση κατά 12%. Κύριε Διευθυντά, Αυτή είναι η αλήθεια για την οποία αγωνιστήκαμε, πιστεύοντας ότι έχουμε την κατανόηση όλων των συμπολιτών μας, εφόσον βεβαίως είναι σωστά ενημερωμένοι. Το αίτημά μας, ούτε παράλογο ήταν ούτε εξωπραγματικό, γι' αυτό και σας μεταφέρουμε τον παλμό και την αίσθηση της αδικίας όλων των συναδέλφων μας που αγωνίζονται σε επικίνδυνες και δύσκολες συνθήκες για να προστατεύσουν την κοινωνία από τις απειλές που δέχεται, δίνοντας πολλές φορές και την ζωή τους γι' αυτό. Ο Υπουργός, με την τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα, παραδέχθηκε ότι πράγματι έχουμε δίκιο. Δεν ζητήσαμε καμία ευνοϊκή μεταχείριση, έχουμε αποδείξει ότι και κοινωνική ευαισθησία διαθέτουμε και την οικονομική κατάσταση της χώρας κατανοούμε. Με εκτίμηση
|
